Voor Hagenaars een belangrijk herkenningspunt bij binnenkomst in de stad. 

De Rode Olifant werd in 1924 gebouwd voor The American Petroleum Company (sinds 1947 Esso) door de architecten J.H. de Roos en W.F. Overeijnder. Ze kregen een ruim budget mee. Het trotse gebouw “Petrolea” moest hoger worden dan de concurrent Shell, vandaar de toren. En niet alleen de hoogte moest indrukwekkend zijn, ook aan de binnenkant werd uitgepakt. Het interieur in fraaie Art Deco stijl is heel bijzonder met veel natuursteen, kersenhouten lambriseringen, parketvloeren, veel glas-in-lood en een imponerend hoge en fraaie ontvangsthal met een fraai gebogen glas-in-lood plafond.  De laatste gebruiker was het advocatenkantoor De Brauw Blackstone Westbroek.

Spaces, de nieuwe huurder, was zeer gecharmeerd van het gebouw. Zij begonnen in Amsterdam met het verhuren van kantoorruimte. Maar anders dan gewone verhuurders die langlopende contracten zoeken met huurders die het hele gebouw willen, wil Spaces juist veel verschillende kleinere huurders die elkaar inspireren en niet gebonden zijn aan jarenlange contracten. Je kunt er grote en kleine kantoorruimten huren maar ook kan je een “member” worden waarbij je alleen gebruik kunt maken van alle faciliteiten op de begane grond.

De vele ruimten met verlaagde plafonds waren weinig inspirerend. Alle verlaagde plafonds zijn verwijderd en de oorspronkelijke hoge ruimten zijn weer goed zichtbaar. De fraaie directiekamers met bijzondere details (lampjes) zijn natuurlijk gehandhaafd, alleen de vloeren moesten hersteld. De marmeren vloeren en glas-in-loodramen werden weer in ere hersteld en laten goed de rijkdom zien van de oorspronkelijke eigenaar.

Huurder en initiatiefnemer: Spaces

Architect: Sevil Peach Architecture + Design uit Londen samen met Maarten Jamin Interieur Architectuur uit Joure

Aannemer: De Combi uit Utrecht en Frederiks interieurs uit Gorredijk