De Assendelftstraat is een zijstraat tussen het Westeinde en de Varkenmarkt. De straat bestond al toen de Prinsegracht rond 1640 werd gegraven en was destijds bebouwd met eenvoudige eenlaagse huisjes. De straat werd in 1644 verbreed, maar pas in de achttiende eeuw ontstonden aan beide zijden gevelwanden met aaneengesloten huizen. Assendelftstraat 22 is aan het begin van de achttiende eeuw gebouwd als diephuis met een achterhuis.  Het voorhuis telt twee bouwlagen onder een zadeldak met schildeinden (de derde bouwlaag is feitelijk de zolder). Het tussenlid is drie bouwlagen hoog en heeft een plat dak. Het achterhuis telt twee bouwlagen onder een piramidedak. Het achterhuis is rond 1850 vergroot tot de huidige omvang. De voorgevel is in de negentiende eeuw gepleisterd. De oorspronkelijke kozijnen zijn uitgevoerd met schuifvensters en hebben negentiende-eeuwse architraaflijsten.  Het pand is van cultuurhistorische en bouwhistorische waarde vanwege de in oorsprong achttiende-eeuwse opzet en het goed afleesbare transformatieproces dat in de eeuwen erna volgde.  De opzet van het pand is kenmerkend voor de binnenstad en illustreert de groei van het oudste deel van de stad. De opzet van het casco, bestaande uit een voorhuis, tussenlid en achterhuis, is gaaf bewaard gebleven. Het pand is van cultuurhistorische waarde het een goede representant is van de nog bewaard gebleven bebouwing van voor 1850 in dit deel van het centrum. Deze oudere bebouwing geeft de Assendelftstraat in belangrijke mate haar historische identiteit.