Schevenings sociaal woningbouwhofje uit 1937-1939 bestaande uit éénlaags woningen rondom een lancetvormig plein.
In reactie op de grootschalige negentiende eeuwse speculatiebouw van arbeiderswoningen werd al vanaf 1854 op beperkte schaal sociale woningbouw bedreven met als doelstelling woningen van behoorlijke kwaliteit te bouwen voor de arbeider. Toen de Woningwet van 1901 van kracht was geworden werd de volkswoningbouw pas goed aangepakt zowel door de gemeente als door woningbouwverenigingen. Een klein aantal van deze woningbouwprojecten werd in de vorm van een hof gerealiseerd. De hoven uit de eerste helft van de twintigste eeuw sluiten sterk aan bij de typologie van de oude liefdadigheidshofjes. Ze zijn veelal gebouwd rond een binnenterrein en toegankelijk via poorten en doorgangen. Dat in die periode soms werd gekozen voor hofbouw heeft te maken met de rust en beslotenheid die deze manier van wonen bood en waarvan men dacht dat het een gemeenschapszin bevorderende uitwerking zou hebben.
Een van de twee in Scheveningen-Dorp uitgevoerde projecten van sociale woningbouw in hofvorm is Drogersdijk 17 t/m 77. De andere is Vissershof 1 t/m 34 maar deze is mede door de later aangebrachte bepleistering voor wat het exterieur betreft minder goed bewaard gebleven. Drogersdijk 17 t/m 77 bestaat uit 31 woninkjes bedoeld voorouden van dagen die in 1937-1939 naar ontwerp van de gemeentelijke Dienst Stadsontwïkkeling en Volkshuisvesting werden gebouwd. De huisjes zijn rond een lancetvormïg binnenhof gegroepeerd. Het midden van de hof wordt opgefleurd door een stenen bloembak in dezelfde lancetvorm. De vormgeving is sober in de kenmerkende baksteenarchitectuur van die tijd. Typerend zijn de overstekende daklijsten en de met pannen gedekte daken. De poort die toegang geeft tot de hof wordt beaccentueerd door de toepassing van halfronde bakstenen pilaren. Meerdere oorspronkelijke gevelonderdelen zijn vervangen door onderdelen in nieuwere materialen (zo zijn de authentieke houten schuiframen met zes ruiten vervangen door ramen met een ander indeling en uitgevoerd in kunststof).

Sociaal woningbouwhofje van stedenbouwkundige waarde vanwege de opbouw met lancetvormige plattegrond, waaraan de gedachte van een gemeenschapszin bevorderende beslotenheid ten grondslag ligt. Het is van cultuurhistorische waarde als goed bewaard gebleven voorbeeld van sociale woningbouw uit het Interbellum. Tevens bezit het zeldzaamheidswaarde als één van slechts twee in het dorp Scheveningen uitgevoerde voorbeelden van sociale woningbouw in hofvorm.