Schoolcomplex gebouwd in opdracht van de Nederlandse Hervormde Gemeente uit 1909 in overgangsarchitectuur naar ontwerp van de architect K.M. Kuijk. Het complex bestaat uit een schoolgebouw, losstaande onderwijzerswoning, met aan de Frans Halsstraat een speelplein, afgesloten door een bakstenen muur met toegangspoort en hek.  

 De school werd in 1909 gebouwd op een perceel omgeven door de Ferdinand Bolstraat, Frans Halsstraat en Vermeerstraat en kreeg de naam Marnixschool, naar Marnix van Sint-Aldegonde, calvinist en raadgever van Willem van Oranje.   

Het onderwijsgebouw aan de Ferdinand Bolstraat 35 is een indrukwekkend gebouw; drie bouwlagen hoog met pannen schilddaken en een royaal voorplein met een ingangspoort. Op het plein was ruimte voor een kleine schooltuin. Zoals alle scholen die de Hervormde Gemeente stichtte, was het een zogenaamde dubbele school, met veertien leslokalen, vier op de begane grond, vijf op de eerste en vijf op de tweede verdieping. Erbij horen de gymnastiekzaal (Ferdinand Bolstraat 33) en de onderwijzerswoning (Vermeerstraat 124). De woning is bescheiden, met twee kamers en een keuken op de begane grond en twee kamers op de verdieping. 

Het ontwerp is van architect K.M. Kuijk, één van de vaste architecten van de Hervormde Gemeente. Zijn stijl van ontwerpen is uiterst decoratief. Hier maakt hij gebruik van siermetselwerk van gele baksteen, dat mooi afsteekt tegen het rood van de gevels, evenals de natuurstenen banden en lateien boven de vensters. Rijke tegeltableaux sieren de voorgevel in de Ferdinand Bolstraat. ‘School der Ned. Hervormde Gemeente’ staat in kleurige letters geschreven boven de ingang. Als aansporing om naar school te gaan liet de Hervormde Gemeente op twee tegeltableaus ook een tekst uit het Nieuwe Testament aanbrengen: ‘Laat de kinderkens tot mij komen, en verhindert hen niet.’ (Marcus 10, regel 14). De andere korte gevel aan de Vermeerstraat is deels blind uitgevoerde met decoratieve blinde rondboognissen en sierbanden in geel metselwerk, 

Binnen vallen de groen glazuurde bakstenen op die de bogen van het trappenhuis en de ramen omlijsten. De lokalen liggen aan een lange gang, met de wc’s in blokken gegroepeerd. Sommige lokalen staan via een groot venster met de gang in contact. 

In 1984 werd de Marnixschool opgeheven. Het grote gebouw biedt nu onderdak aan verschillende instellingen. 

 Van architectuurhistorische waarde als goed voorbeeld van een in rijke overgangsarchitectuur uitgevoerde school waar onderwijsgebouw, gymzaal, woning en het met bakstenen muren afgesloten schoolplein tot een samenhangend gebouwencomplex zijn geïntegreerd. Stedenbouwkundig van waarde vanwege de prominente ligging op een perceel omgeven door de Ferdinand Bolstraat, Frans Halsstraat en Vermeerstraat.