Aan drie zijde vrijstaand, als hotel/pension gebouwd pand uit circa 1875 op de hoek met de Maaswijkstraat bestaande uit twee bouwlagen onder een met pannen gedekt zadeldak. De in schoon metselwerk opgetrokken gevels (later voorzien van een verflaag) zijn vormgegeven in een eclectische neo-renaissancestijl met witte sierbanden en hoekblokken. Het fries van de kroonlijst is voorzien van ornamenten bestaande uit festoenen en lauwerkransen.
Het pand behoort tot de vroegste bebouwing langs de Gevers Deynootweg De bouw van dergelijke hotel/pensions had direct te maken met de onstuimige ontwikkeling van de badplaats aan het einde van de negentiende eeuw waardoor naast grote hotels als Seinpost en het Kurhaus met name langs de Gevers Deynootweg tal van etablissementen en pensions verrezen voor de huisvesting van de sterk toenemende stroom badtoeristen. Op het Panorama Mesdag uit 1880 is te zien dat een rij van dergelijke vrijstaande pensions met open veranda's tegen de voorgevels tegenover het paviljoen Von Wied toen al aanwezig was. Verder was de Gevers Deynootweg nog grotendeels onbebouwd. De open verandas van dit pand zijn later dichtgezet en als serre gaan functioneren. Verder is de opzet en hoofdvorm nog goed bewaard gebleven.

Het gebouw heeft cultuurhistorisehe waarde als exponent van de ontwikkeling van de badplaats Scheveningen aan het einde van de 19e eeuw. Tezamen met de nabij dit pand uit die periode nog bewaard gebleven bebouwing langs de Gevers Deynootweg, Seinpostduin en Zeekant is hier nog een groot aantal kenmerken van de badplaats, zoals die eruit zag rond het fin-de-siècle, aanwezig. Het pand is tevens van architectunrhistorische waarde als goed voorbeeld van sobere maar goed verzorgde eclectische neo-renaissance.