De Halstraat is een van de oudste straten van Den Haag. Het smalle straatje vormde van oudsher de westelijke ontsluiting van het Buitenhof. De straat was al in de middeleeuwen aan beide zijden volledig bebouwd. Na de aanleg van de Gravenstraat in 1861 verloor de straat zijn functie als westelijke hoofdontsluiting. Het pand Halstraat 12 is een goede representant van de nog weinige bewaard gebleven oudere bebouwing aan de Halstraat met een goed doorlopen transformatieproces. Het pand telt drie bouwlagen met een L-vormig schilddak. De voorgevel is boven de negentiende-eeuwse winkelpui uitgevoerd in schoonmetselwerk. De kozijnen zijn voorzien van schuiframen en zijn uitgevoerd met een negentiende-eeuwse omlijsting. De achttiende-eeuwse kroonlijst wordt gedragen door een drietal gesneden consoles in Lodewijk XIV-stijl.  

Het pand is van cultuurhistorische, bouwhistorische en architectuurhistorische waarde vanwege de achttiende-eeuwse opzet en het goed afleesbare transformatieproces. De complexe plattegrond is kenmerkend voor de binnenstad en illustreert de groei van het oudste deel van de stad. Van toegevoegde waarde is de gaaf bewaard gebleven voorgevel. Cultuurhistorische waarde heeft het pand omdat het een goede representant is van de weinige nog bewaard gebleven oudere bebouwing van voor 1850 aan de Halstraat. Deze oudere bebouwing geeft de Halstraat in belangrijke mate haar historische identiteit.