Laakkerk, gebouwd tussen 1965-1967 naar ontwerp van architect F.G. van Hoeken, ter vervanging van de in 1964 grotendeels afgebrande Gereformeerde Laakkerk.

Het gebouwencomplex bestaat uit de kerkzaal met bijruimtes (Isingstraat 165a), de pastorie (Isingstraat 165) en de kosterswoning (Allard Piersonlaan 44). De pastorie en kosterswoning stammen uit de jaren dertig.

De kerkzaal is ondergebracht in een rechthoekig bouwdeel, afgedekt met een groot lessenaarsdak, waartegen een lager bouwdeel eveneens met lessenaarsdak is geplaatst. Op de hoek met de Allard Piersonlaan is een hoge klokkentoren geplaatst, deels inpandig, eveneens van een soort lessenaarsdak voorzien. De afgeschuinde kopgevel, de klokkentoren en de laagbouw zijn naar de straat gekeerd, zodat het relatief grote gebouw toch min of meer bij de woonbebouwing aansluit.

De gevels bestaan voor het grootste deel uit baksteen. De kopgevel aan de Allard Piersonlaan is geheel gesloten. Het lessenaarsdak dat een hoek van 45 graden maakt zorgt voor een groot schuin vlak. Er is een groot kruis tegen deze wand aangebracht. De gevel aan de Isingstraat bestaat uit meerdere delen. De kerkzaal kent een bijzondere ruimtewerking door de schuine lijnen, niveauverschillen, lichtinval en het dak dat in een golvende beweging gemodelleerd is. Het plafond in zowel de kerkzaal als in bijna alle andere ruimtes geheel bedekt met houten latten. De kerkzaal beschikt nog over de oorspronkelijke houten kerkbanken, het orgel en een gedenksteen.  

Intern is het bouwgedeelte uit 1965-1967 verbonden met het oudere deel aan de Allard Piersonlaan, gebouwd in de jaren dertig. Hier bevinden zich nog oorspronkelijke interieurelementen (gedenksteen van de oprichting van de kerk, trap, deuren, betegeling).

De Laakkerk is van algemeen belang vanwege de stedenbouwkundige waarde als beeldbepalende gebouw in het Laakkwartier, waar het met haar hoogte, schuine lijnen en materiaalgebruik afsteekt tegen de omgeving van uniforme bebouwing. Tevens van architectuurhistorische waarde als voorbeeld van kerkbouw uit de wederopbouwperiode met een levendige, sculpturale ontwerpopvatting.