Statig woonhuis uit omstreeks 1860, van harmonische architectuur en van oudheidkundige waarde, van algemeen belang als onderdeel van de 19e-eeuwse stadsuitleg.
 

Winterverblijf voor de uit Nederlands-Indie teruggekeerde miljonair J.W. Arnold, die ook de serie van drie panden ter weerszijde van dit huis liet bouwen In 1902 werd het interieur van het herenhuis aan Javastraat 26 verbouwd tot een riant stadspaleis. Niet in de moderne art nouveau, maar juist in de historische stijlen Lodewijk XIV, XV, XVI, empire en neo-renaissance. Zij zijn zeer stijlzuiver per ruimte uitgevoerd en bieden zo een perfect opeenvolgend overzicht van de achttiende- en negentiende-eeuwse interieurstijlen. Het huis zelf is in eclectische stijl gebouwd in 1862 door de in Indië zeer vermogend geworden J.W. Arnold. De omgeving van de te bouwen woning aan de Javastraat, toen nog Laan van Schuddegeest geheten, was landelijk; aan de voorzijde lag het Willemspark en aan de achterzijde zou Arnold uitkijken over het Alexanderveld, het exercitieterrein van de gelijknamige kazerne, nu het Burgemeester de Monchyplein. Het huis is maar liefst negen vensterassen breed en vormt thans de monumentale afsluiting van de as Plein 1813 en de Alexanderstraat. Arnold leefde comfortabel; de bel-etage telde zeven kamers, waaronder een grote en een kleine eetzaal, een aparte servieskamer en een biljartkamer. De verdieping bevatte negen grote kamers en een ruime badkamer. Het personeel verbleef in het souterrain waarin de keuken, de provisiekamers en de mangelkamer waren ondergebracht. Achter het huis stonden een koetshuis en een stal met plaats voor zes paarden. Links in de gevel was een porte-cochère gemaakt, een ingang waardoor je met koets en al het huis kon binnenrijden. In 1902 kwam het huis in het bezit van W.R.A.C. graaf van Rechteren Limburg. Hij was opdrachtgever voor de verbouwing en de weelderige aankleding van de nieuwe interieurs in de diverse historische stijlen. Op de verdieping liet hij de kamers doorbreken tot een balzaal die zich over de volle breedte aan de voorzijde uitstrekt. De porte-cochère werd tot een normale ingang verbouwd, waarbij de hoge inrijdeuren werden vervangen door nieuwe eiken deuren met een bovenlicht. Slechts acht jaar later, in 1910, werd het stadspaleis verkocht aan de gemeente Den Haag die het in gebruik nam als raadzaal en als trouwzaal. De raadzaal in het oude stadhuis aan de Groenmarkt was veel te krap geworden en men was blij met de nieuwe ruimte in de voormalige balzaal aan de Javastraat. 'Zeer smaakvol', zei burgemeester H.A. van Karnebeek bij zijn openingswoord. Misschien was het zelfs wel te fraai, 'want de raad is niet veel moois gewend'. De vergaderingen hebben hier tot 1972 plaatsgevonden, toen ging men terug naar de Groenmarkt waar een nieuwe raadzaal aan het oude Stadhuis was gebouwd (inmiddels gesloopt). In 1996 heeft de gemeente het stadspaleis verkocht. Het doet nu dienst als ontvangst- en receptieruimte van Maison van den Boer.