Als winkel-woonhuis ontworpen pand uit 1892 in neo-renaissancestijl bestaande uit drie bouwlagen onder een kapverdieping.

De Korte Poten is als sinds de zestiende eeuw een straat waar bedrijvigheid en handel waren geconcentreerd. Rond 1850 doet het winkelconcept zoals wij dat nu kennen haar intrede en worden veel woonhuis- en bedrijfspuien in de bestaande bebouwing vervangen door winkelpuien. De voortschrijdende cityvorming van de binnenstad en daarmee het alsmaar belangrijker worden van de winkelfunctie voor de Korte Poten zorgt ervoor dat vanaf 1875 veel van de oude panden wordt gesloopt of zodanig verbouwd dat er sprake is van een ware metamorfose. Het pand Korte Poten 2 t/m 2c is hiervan een goede representant. De bakstenen gevel bezit het voor de neo-renaissance kenmerkende siermetselwerk met natuurstenen sierbanden en rijk geornamenteerde muurankers. De sierankers onder de kroonlijst vormen het jaartal 1892. De gevel wordt beëindigd met een geprofileerde houten kroonlijst. Boven de kroonlijst is een in neo-ranissance uitgevoerde dakkapel bewaard gebleven. Ook de met rijk houtsnijwerk gedecoreerde winkelpui is nog grotendeels origineel.

Het winkel-woonpand is van architectuurhistorische waarde als goed voorbeeld van de laat negentiende eeuwse neo-renaissancestijl. Cultuurhistorische waarde heeft het pand omdat het een goede representant is van het transformatieproces dat de Korte Poten vanaf het laatste kwart van de negentiende eeuw heeft ondergaan van eenvoudige bedrijvenbuurt tot een voor die tijd mondaine winkelstraat.