Korte Poten 27
toon op de kaart- StatusGemeentelijk Monument
- ArchitectSchilden, M.J. van der
- BouwstijlArt Nouveau Neo-Renaissance
- WijkCentrum
- Bouwjaar1902
Drie assen breed winkel/woonpand uit 1902 op rechthoekige plattegrond bestaande uit drie bouwlagen onder een kap. De rijk gedecoreerde bakstenen voorgevel is ontworpen in neo-renaissance, gecombineerd met ornamenten in de stijl van de Art Nouveau.
De Korte Poten is als sinds de zestiende eeuw een straat waar bedrijvigheid en handel waren geconcentreerd. Rond 1850 doet het winkelconcept zoals wij dat nu kennen haar intrede en worden veel woonhuis- en bedrijfspuien in de bestaande bebouwing vervangen door winkelpuien. De voortschrijdende cityvorming van de binnenstad en daarmee het alsmaar belangrijker worden van de winkelfunctie voor de Korte Poten zorgt ervoor dat vanaf 1875 veel van de oude panden wordt gesloopt of zodanig verbouwd dat er sprake is van een ware metamorfose. Het pand Korte Poten 27 is hiervan een goede representant. De bakstenen voorgevel is voornamelijk ontworpen in neo-renaissance met gepleisterde banden waarin versieringen zijn verwerkt en eveneens rijk gedecoreerd pleisterwerk boven de ramen. Bijzonder is de combinatie van deze neo-renaissance architectuur met ornamenten in de stijl van de art nouveau die is te zien in de hardstenen ronde belijningen van de top. Hierin is ook een jaartalsteen opgenomen. De winkelpui is in de loop der decennia meerdere malen gewijzigd.
Het winkel-woonpand is van architectuurhistorische waarde als voorbeeld van de combinatie van neo-renaissance en art nouveau in één gevelontwerp. Cultuurhistorische waarde heeft het pand omdat het een goede representant is van het transformatieproces dat de Korte Poten vanaf het laatste kwart van de negentiende eeuw heeft ondergaan van eenvoudige bedrijvenbuurt tot een voor die tijd mondaine winkelstraat.
NB. Doel van bescherming van dit object is bij te dragen aan behoud van de historische identiteit van de Korte Poten. De bescherming betreft hier dientengevolge een zogenaamde “vanwege bescherming” waarbij de te beschermen monumentale waarde is beperkt tot de voorgevel.