Als winkel-woonhuis ontworpen pand op rechthoekige plattegrond uit circa 1900 in de stijl van de Art Nouveau, bestaande uit drie bouwlagen onder een kapverdieping.

De Korte Poten is als sinds de zestiende eeuw een straat waar bedrijvigheid en handel waren geconcentreerd. Rond 1850 doet het winkelconcept zoals wij dat nu kennen haar intrede en worden veel woonhuis- en bedrijfspuien in de bestaande bebouwing vervangen door winkelpuien. De voortschrijdende cityvorming van de binnenstad en daarmee het alsmaar belangrijker worden van de winkelfunctie voor de Korte Poten zorgt ervoor dat vanaf 1875 veel van de oude panden wordt gesloopt of zodanig  verbouwd dat er sprake is van een ware metamorfose. Het pand Korte Poten 40 is hiervan een goede representant. Het pand is gelegen op een smal, rechthoekig kavel waardoor de voorgevel slechts één vensteras breed is. De voorgevel is opgetrokken in schoon metselwerk met hardstenen sierbanden. Onder de geprofileerde houten kroonlijst is tevens siermetselwerk aangebracht. Op de verdiepingen zijn brede drielichtvensters waarvan de ramen op de eerste verdieping deels zijn voorzien van glas-in-lood met Art Nouveau motieven. Voor het kozijn op de tweede verdieping is en klein balkon waarvan het smeedijzeren hekwerk eveneens in Art Nouveau is vorm gegeven.  De winkelpui op de begane grond is nog vrijwel geheel in oorspronkelijke staat. De hoofdopzet bestaat uit een geklinknagelde ijzeren omkadering waarin een portiek met entree’s en een winkel-étalage zijn ondergebracht.

Het winkel-woonpand is van architectuurhistorische waarde als goed voorbeeld van de rond 1900 zeer populaire Art Nouveau. Cultuurhistorische waarde heeft het pand omdat het een goede representant is van het transformatieproces dat de Korte Poten vanaf het laatste kwart van de negentiende eeuw heeft ondergaan van eenvoudige bedrijvenbuurt tot een voor die tijd mondaine winkelstraat.

NB. Doel van bescherming van dit object is bij te dragen aan behoud van de historische identiteit van de Korte Poten. De bescherming betreft hier dientengevolge een zogenaamde “vanwege bescherming” waarbij de te beschermen monumentale waarde is beperkt tot de voorgevel.