Winkel-woonhuis in sobere neo-renaissancestijl uit 1905 bestaande uit drie bouwlagen onder plat dak. Het pand naar ontwerp van de architecten A.P. van Dam en J.C. van Dorsser is opgetrokken op een L-vormige plattegrond met een smalle twee-laags aanbouw tegen de achtergevel. Het winkelinterieur uit 1913 van de apotheek is van de architect Joh. Mutters jr.

De Korte Poten is als sinds de zestiende eeuw een straat waar bedrijvigheid en handel waren geconcentreerd. Rond 1850 doet het winkelconcept zoals wij dat nu kennen haar intrede en worden veel woonhuis- en bedrijfspuien in de bestaande bebouwing vervangen door winkelpuien. De voortschrijdende cityvorming van de binnenstad en daarmee het alsmaar belangrijker worden van de winkelfunctie voor de Korte Poten zorgt ervoor dat vanaf 1875 veel van de oude panden wordt gesloopt of zodanig  verbouwd dat er sprake is van een ware metamorfose. Het pand Korte Poten 7 t/m 7c is hiervan een goede representant. De architecten A.P. van Dam en J.C. van Dorsser die dit brede, in sobere neo-renaissance stijl uitgevoerde winkel-woonhuis ontwierpen, waren in dezelfde tijd bezig met het monumentale warenhuis Grand Bazar de la Paix in de Spuistraat. Veel aandacht is bij Korte Poten 7 t/m 7c besteed aan de detaillering van de winkelzone. De begane grond bevat een gespiegelde winkelpui die uit twee uitgebouwde etalages met een middenportiek bestaat. Rechts is nog een portiek voor de bovenverdieping met een fraai betegelde wand. Bovenlangs loopt een in het zicht gelaten ijzeren puibalk. De etalageramen hebben bovenlichtjes van geslepen glas, die aan de onderzijde door een sierlijk gebogen roede zijn begrensd. Goed bewaard gebleven is het winkelinterieur van de apotheek dat zich in het rechterdeel bevindt (Korte Poten 7a); het is het resultaat van een verbouwing uit 1913 naar ontwerp van Joh. Mutters jr . Architect Mutters bekleedde de wanden en de toonbanken met zachtgroen geglazuurde tegels waar farmaceutische, religieuze en astrologische symbolen op zijn aangebracht. Bijzonder is de esculaap, geflankeerd door papavers, boven het fonteintje in de nis. Onder de esculaap is een klein maskerkopje, een spuwertje, waar de oorspronkelijke kraan zich bevond. Deze was destijds aangesloten op een eigen bron. De medicijnkasten zijn in de tegelwand opgenomen. Boven de ruimte welft een eenvoudig gedecoreerd stuukplafond. Oorspronkelijk had de apotheek een mozaïekvloer, maar deze is door marmer vervangen. Opvallende interieurdetails zijn verder de open etalagekast kast met een glas-in-lood bovenlicht en de scheidingswand tussen de winkel en de apotheekruimte met gesneden houten staanders achterin. Glas-in-lood bevat ook het plafond van de apotheekruimte. Het tegelwerk werd uitgevoerd door firma A.N. de Lint Industrie- en Handel Maatschappij. De tegels betrok zij van de Porceleyne Fles in Delft. Van deze fabriek had De Lint sinds 1898 het exclusieve recht van de verkoop van hun producten.

Het winkel-woonpand is van architectuurhistorische waarde als goed voorbeeld van de sobere neo-renaissancestijl zoals die rond 1905 werd toegepast. Van hoge architectuurhistorische- en kunsthistorische waarde is het unieke winkelinterieur uit 1913. Cultuurhistorische waarde heeft het pand omdat het een goede representant is van het transformatieproces dat de Korte Poten vanaf het laatste kwart van de negentiende eeuw heeft ondergaan van eenvoudige bedrijvenbuurt tot een voor die tijd mondaine winkelstraat.

NB. Doel van bescherming van dit object is bij te dragen aan behoud van de historische identiteit van de Korte Poten. De bescherming betreft hier dientengevolge een zogenaamde “vanwege bescherming” waarbij de te beschermen monumentale waarde is beperkt tot de gehele voorgevel en het winkelinterieur uit 1913 van Korte Poten 7a.