Woonhuis met een neorenaissance voorgevel uit 1888. Het pand telt twee bouwlagen met zolder onder een steil zadeldak, met aan de tuinzijde een wolfseind. Het meest opvallende vertrek binnen het pand is de vestibule met op beide wanden rond 1900 aangebrachte wandschilderingen van arcadische landschappen gevat binnen een Art Nouveau omkadering. 

 Het pand is gebouwd in opdracht van Pieter Nourrisse (overleden in 1895), geneesheer en magnetiseur. Hij verwierf de bouwgrond op 4 september 1888 van Cornelis Goekoop Davidszoon. Opvallend is dat de vergunning voor de bouw van het huis al op 28 augustus 1888 is verleend en dat de plattegronden van het ontwerp niet overeenkomen met de huidige situatie. Het is dus niet ondenkbaar dat Nourrisse bij de bouw als nieuwe eigenaar de plattegronden liet aanpassen naar zijn eigen wensen. Zijn weduwe verkoopt na het overlijden van haar man in 1895 het huis in 1896. 

De voorgevel is uitgevoerd met een topgevel, waarvan de onderste helft met maniëristisch rolwerk, en de bovenste helft als trapgevel. De gevel is verder sober van opzet, met speklagen en blokjes en forse cordonlijsten tussen de bouwlagen. Het pand heeft een standaardindeling zoals deze sinds de negentiende eeuw lange tijd gangbaar was. Het huis is verdeeld in een smalle beuk met daarin de verkeersruimtes en vertrekken zoals keuken en boudoir. In de brede beuk bevinden zich de ontvangstruimten, woonvertrekken en voornaamste slaapkamers. Tegen de achtergevel is een veranda gebouwd met schuine hoeken met daarboven een balkon. Veel oorspronkelijke interieurafwerkingen zijn bewaard gebleven, zoals schouwen, stucplafonds, trap en keukenvloer met zwarte en gele plavuizen. In 1910 is de veranda aan de achterzijde verbouwd en dichtgezet. 

Uniek zijn de wandschilderingen in de vestibule die op stilistische gronden rond 1900 zijn te dateren.  Ook het glas-in-lood van de bovenlichten in de voorgevel is vermoedelijk uit die tijd. De vestibule heeft de voor de bouwtijd van 1888 gebruikelijke opzet en afwerking met een stucplafond en gestuukte kaders op de wanden met omgezette hoekjes met rozetjes. Binnen deze vakken zijn in beide wanden later de beschilderingen op linnen doek aangebracht. De door een decoratieschilder vervaardigde werken geven zicht op arcadische berglandschappen gevat binnen een omkadering met Art Nouveau decoraties. Hier is op bijzonder fraaie wijze de uit de 18de en 19de eeuw daterende traditie van wandschilderingen met arcadische taferelen gecombineerd met de voor die tijd moderne vormgeving geïnspireerd op de Art Nouveau. Binnen enkele kleine kadertjes zijn ook vogeltjes aangebracht. Het werk is niet gesigneerd maar is van uitzonderlijk hoge kwaliteit.  

 Pand van architectuurhistorische waarde als goed en representatief voorbeeld van een in neorenaissance vormgegeven herenhuis met nog goed bewaard gebleven indeling en interieurafwerkingen. Van hoge cultuurhistorische waarde vanwege de twee wandschilderingen van rond 1900 in de vestibule. De voor Den Haag unieke en zeldzame wandschilderingen zijn ook landelijk gezien van uitzonderlijk kwaliteit. 

Omvang bescherming: geheel.