Van oorsprong laat achttiende- of vroeg negentiende eeuws pand op rechthoekige plattegrond, bestaande uit drie bouwlagen met kapverdieping. De twee traveeën brede, in schoon metselwerk opgetrokken voorgevel wordt beëindigd met een geprofileerde kroonlijst. In 1906 heeft de begane grond een winkelfunctie gekregen.

De Lange Poten is als sinds de zestiende eeuw een straat waar bedrijvigheid en handel waren geconcentreerd. Rond 1850 doet het winkelconcept zoals wij dat nu kennen haar intrede en worden veel woonhuis- en bedrijfspuien in de bestaande bebouwing vervangen door winkelpuien. De voortschrijdende cityvorming van de binnenstad en daarmee het alsmaar belangrijker worden van de winkelfunctie voor de Lange Poten zorgt ervoor dat vanaf 1875 veel van de oude panden wordt gesloopt of zodanig  verbouwd dat er sprake is van een forse metamorfose. Het pand Lange Poten 43 is een goede  representant van de oudere bebouwing van voor 1875. De laat achttiende- of vroeg negentiende eeuwse oorsprong is herkenbaar aan de geringe gevelbreedte en de afnemende verdiepingshoogte. In 1906 is op de begane grond een winkelpui ingebracht naar ontwerp van de architecten Meijer en Rademaker waarvan de geornamenteerde omlijsting in Art Nouveau stijl bewaard is gebleven. De invulling van de winkelpui is later meerdere malen gewijzigd.

Het pand is van bouw- en architectuurhistorische waarde vanwege de in oorsprong laat achttiende- of vroeg negentiende eeuwse opzet. Cultuurhistorische waarde heeft het pand omdat het een goede representant is van de nog bewaard gebleven oudere woonhuisbebouwing van voor 1875 met een in 1906 ingebrachte winkelfunctie. Deze oudere bebouwing geeft de Lange Poten in belangrijke mate haar historische identiteit.

NB. Doel van bescherming van dit object is bij te dragen aan behoud van de historische identiteit van de Lange Poten. De bescherming betreft hier dientengevolge een zogenaamde “vanwege bescherming” waarbij de te beschermen monumentale waarde is beperkt tot de voorgevel.