Pand bestaande uit een tweelaags deels onderkelderd voorhuis en vast achterhuis met zadeldak en een aanbouw van twee bouwlagen met een L-vormige plattegrond. 

 De Papestraat vormt een van de oudste straten in het centrum van Den Haag en was al in de middeleeuwen aan beide zijden volledig bebouwd. Na de verwoesting van Den Haag in 1572 door de Spanjaarden is de bebouwing hersteld met hergebruik van oude kelders en bouwmuren. Het pand Papestraat 11 is een goede representant van de oudere bebouwing aan de straat met een middeleeuwse oorsprong en een herkenbaar doorlopen transformatieproces. Papestraat 11 heeft een complexe plattegrond, die deels achter beide buurpanden steekt. Deze plattegrond is het resultaat van meerdere verbouwingen, waarbij onder andere een steeg aan de linkerzijde overbouwd werd. Het voorhuis telt twee vensterassen en twee bouwlagen en wordt afgesloten met een hoog zadeldak haaks op de voorgevel. Daarop sluit een even hoog vast achterhuis aan. De achttiende-/vroeg negentiende-eeuwse voorgevel is boven de winkelpui uitgevoerd in schoonmetselwerk en is meer recent wit geschilderd. De kozijnen zijn voorzien van schuiframen, waarbij die op de verdieping voorzien zijn van schuiframen uit 1902. De winkelpui is uitgevoerd in art-nouveaustijl en eveneens in 1902 geplaatst.  

Het pand is deels onderkelderd en stamt in hoofdopzet uit de late zestiende of vroege zeventiende eeuw. Niet uitgesloten is dat de gewelfde kelders en bouwmuren een hogere ouderdom hebben. Ook de balklagen en de kapconstructie met grotendeels in eiken uitgevoerde gestapelde spanten getuigen hiervan. Het pand is in de eeuwen daaropvolgend meermaals aangepast, waarbij onder andere een achttiende-eeuwse eiken trap met Lodewijk XV snijwerk is gerealiseerd ter plaatse van de voormalige steeg. De L-vormige aanbouw achter het pand is in 1902 toegevoegd. Het pand is van cultuurhistorische en bouwhistorische waarde vanwege de laat zestiende/vroeg zeventiende-eeuwse opzet van het voorhuis en het goed afleesbare transformatieproces. De complexe plattegrond is kenmerkend voor de binnenstad en illustreert de groei van het oudste deel van de stad. Van toegevoegde waarde zijn de hoge ouderdom van het voorhuis en vaste achterhuis. Eveneens van toegevoegde waarde is de achttiende-eeuwse voorgevel met een passende winkelpui uit 1902. Van cultuur- en bouwhistorische waarde zijn ook verschillende interieuronderdelen waaronder het achttiende-eeuwse trappenhuis. Cultuurhistorische waarde heeft het pand omdat het een goede representant is van de oudere bebouwing van voor 1850 aan de Papestraat. Deze oudere bebouwing geeft de Papestraat in belangrijke mate haar historische identiteit. 

NB. De bescherming is beperkt tot het voorhuis, vaste achterhuis en de direct daarachter gelegen L-vormige aanbouw. Niet nader genoemde bouwdelen vallen buiten de bescherming van het gemeentelijk monument.