Inleiding.
Vrijstaande villa uit 1907 gebouwd op samengestelde plattegrond ontworpen door A. Broese van Groenou in overgangsarchitectuur. Opdrachtgever was de vader van de architect W. Broese van Groenou, een rijk geworden suikerplanter uit Nederlands-Indie. De villa is omgeven door een tuin en wordt begrensd door een smeedijzeren hek op gemetselde voet.

Omschrijving.
De villa bestaat uit souterrain, beletage en verdieping onder een samenstel van zadel-, schild, en tentdaken die met pannen gedekt zijn. De in- en uitspringende gevelvlakken zijn in baksteen opgetrokken met toepassing van natuursteen bij de ingang en lateien boven de vensters. Hierin zijn de invloeden van de stijl van Berlage te herkennen. Het pand wordt bekroond door een vierkante lantaren voorzien van twaalf houten rondboogvensters. De linkerzijde van de gevel aan de Hogeweg heeft een souterrain met drie openslaande vensters. Op de beletage een houten erker. Op de verdieping boven de erker is een loggia met houten balustrade. Het balkon is via twee grote openslaande deuren toegankelijk. In de kapverdieping twee houten zesruitsvensters. Het rechter deel van deze gevel heeft een souterrain met twee vensters. Op de beletage en de eerste verdieping zijn kruisvensters. Tussen de twee bouwlagen in een epitaaf met het opschrift "Hejmo Nia". In het hellend dakvlak zijn twee dakkapellen.

De ingangspartij omvat een deur in een getoogde omlijsting, waarin opgenomen een gebrandschilderd glas-in-lood met voorstelling van Wajangpoppen en als sluitsteen een gevleugelde karbouwenkop. Hierboven een reliëf, waarop een transport van suikerriet op door karbouwen getrokken wagens is afgebeeld. Deze sculpturen zijn vervaardigd door F. V. Broese van Groenou.
Inwendig vormt een centrale hal het middelpunt waar omheen vertrekken gegroepeerd zijn. Aan de buitenzijde is de centrale hal met trappehuis waarneembaar door de lantaarn op het dak. Het interieur is gaaf bewaard en omvat onder meerkamers met betimmeringen, stucplafonds, tegels en glas-in-lood uit de bouwtijd.

Waardering.
Villa met tuinhek van cultuurhistorische waarde als representatief voorbeeld van het wonen voor welgestelden rond de eeuwwisseling in een stedelijk villapark. Architectuurhistorisch van betekenis als waardevol voorbeeld van overgangsarchitectuur waarbij Berlagiaanse invloeden duidelijk naar voren komen. Hoofdvorm, detaillering van het ex- en interieur en het toegepaste materiaal zijn gaaf.