Inleiding
Herenhuis uit 1868, gebouwd door de aannemer-architecten Bernhard Kuhnel en Johann Diedrich Meiners in eclectische bouwstijl. Het huis vormt onderdeel van drie aaneengesloten herenhuizen in een ontwerp: Scheveningseweg 8, 10 en 12/12a.

In 1913 werden aan de achterzijde een serre en veranda aangebouwd naar ontwerp van architect Joh. Mutters jr.

De tot parkeerplaats verharde tuin aan de achterzijde wordt omgeven door een bakstenen tuinmuur.

Omschrijving
Herenhuis op rechthoekige plattegrond, bestaande uit souterrain en drie bouwlagen onder een met zink gedekte mansardekap, vier vensterassen breed. De bakstenen voorgevel bezit een met natuursteen bekleed souterrain. De bouwlagen worden van elkaar gescheiden door geprofileerde stucwaterlijsten. De ingang, bestaande uit een dubbele paneeldeur, wordt bekroond door een balkon met balusters en smeedijzeren hek, rustend op zware gebeeldhouwde consoles in neo- Lodewijk XIV-trant. De vensters, T-vormige schuifvensters op de eerste en tweede bouwlaag, en stolpramen op de derde, bezitten rijk geprofileerde omlijstingen met sierstukken, bestaande uit een schelp en/of een maskerkop tussen acanthusbladeren. De stolpramen zijn onderaan voorzien van een smeedijzeren hekje. De souterrainramen bezitten ijzeren roosters. De gevel wordt afgesloten door een rijk versierde gootlijst, bestaande uit een fries met rechthoekige panelen, paarsgewijs geplaatste gebeeldhouwde bladconsoles met maskerkoppen, een tand- en een eierlijst. De achtergevel is gepleisterd met ingekraste groeven en afgesloten door een eenvoudige gootlijst op klossen en rechthoekige panelen in het fries. Het twee assen brede linkerdeel is als risaliet uitgebouwd. Op de eerste bouwlaag zijn een door architect Mutters in 1913 gebouwde serre met glas-in-lood bovenlicht, en veranda gesitueerd, voorzien van houten pilasters en een ijzeren balustrade. Het geheel rust op smalle, ronde pijlers, waaronder het souterrain. De tweede en derde bouwlaag bevatten zes-ruits schuifvensters, waarvan twee met een smeedijzeren hekje. Interieur met onder meer bewaard gebleven rijke eclectische afwerkingen.

Waardering
Herenhuis van architectuurhistorisch belang als waardevol voorbeeld van de rijke eclectische bouwstijl uit het derde kwart van de 19e eeuw en vanwege de gaaf bewaarde hoofdvorm, detaillering en het toegepaste materiaal. Als onderdeel van een serie van drie aaneengesloten, in een keer ontworpen herenhuizen heeft het pand tevens ensemblewaarde.