Als winkel-woonhuis ontworpen pand uit circa 1890 in een rijke neo-renaissancestijl bestaande uit drie bouwlagen onder een kapverdieping.

De Schoolstraat is als sinds de late middeleeuwen een straat waar bedrijvigheid en handel waren geconcentreerd. Rond 1850 doet het winkelconcept zoals wij dat nu kennen haar intrede en worden veel woonhuis- en bedrijfspuien in de bestaande bebouwing vervangen door winkelpuien. De voortschrijdende cityvorming van de binnenstad en daarmee het alsmaar belangrijker worden van de winkelfunctie voor de Schoolstraat zorgt ervoor dat vanaf 1875 het merendeel van de oude panden wordt gesloopt. De nieuwe winkel-woonpanden panden zijn veel hoger en laten de rijke schakering zien van de snel opvolgende architectuurstijlen vanaf 1875 tot aan het Interbellum.
Spuistraat 17-17c is hiervan een goede representant. De tweee assen brede bakstenen voorgevel is uitgevoerd in een rijke neo-renaissance architectuur met geprononceerde kroonlijst en opvallende ornamentiek aan de bovenzijde van de kozijnen. De winkelpui in historiserende vormgeving past goed bij de architectuur.

Het winkel-woonpand is van architectuurhistorische waarde als goed voorbeeld van de laat negentiende eeuwse neo-renaissancestijl. Cultuurhistorische waarde heeft het pand omdat het een goede representant is van het transformatieproces dat de Schoolstraat vanaf het laatste kwart van de negentiende eeuw heeft ondergaan van eenvoudige bedrijvenbuurt tot een voor die tijd mondaine winkelstraat.

NB. Doel van bescherming van dit object is bij te dragen aan behoud van de historische identiteit van de Schoolstraat. De bescherming betreft hier dientengevolge een zogenaamde “vanwege bescherming” waarbij de te beschermen monumentale waarde is beperkt tot de gevel in de Schoolstraat.