Inleiding.

Aan drie zijden vrijgelegen herenhuis gebouwd in neo-renaissance door N. Molenaar in 1901. Het interieur is in 1902 aangepast aan de wensen van de eerste bewoner H.J. van der Weele.

Omschrijving.
Herenhuis op rechthoekige plattegrond, bestaande uit begane grond en verdieping onder een afgeknot schilddak, twee assen breed. De gevels zijn van baksteen, onderbroken door de voor de neo-renaissance kenmerkende lagen van witte kalksteen. De linkerkant is opgetrokken tot een hoektorentje onder een tentdak met ornament. Aan de rechterkant is de eerste verdieping als een erker uitgebouwd, waarboven een balkon met houten balusters. Opvallend zijn de grote glasoppervlakken van de ramen van de erker, behorende bij het atelier op deze verdieping. De voordeur, voorzien van panelen en boven- en zijlicht is in een getoogde nis gesitueerd. De bovenlichten op de begane grond zijn van glas-in-lood. Tegen de achterzijde een serre met glas-in-lood bovenlichten. Het huis bezit een uitzonderlijk interieur, waarin elementen uit vroegere eeuwen zijn opgenomen. De kamers op de begane grond, de eerste en de tweede verdieping bevatten onder meer schoorsteenmantels in Lodewijk XIV- en Lodewijk XV-stijl. Het atelier op de eerste verdieping heeft een 17e-eeuwse betimmering die uit verschillende gedeelten is samengesteld, een 17e-eeuwse deur en een waarschijnlijk 17e-eeuwse uit verschillende delen samengestelde schoorsteenmantel. De schoorsteenkap zet zich als een kroonlijstprofiel over een groot deel van de kamerwand voort. De trap is voorzien van een zware hoofdbaluster van omstreeks 1700; de overige balusters zijn 18e-eeuws. Het glas-in-lood raam in het trappenhuis stamt uit het tweede kwart van de 17e eeuw. Waardering.

Pand van architectuurhistorisch waarde als representatief voorbeeld van een herenhuis in neo-renaissance met gaaf interieur. Door de verwerking van voornamelijk 17e- en 18e-eeuwse elementen in een vroeg 20e-eeuws bouwwerk heeft het pand tevens kunsthistorische- en zeldzaamheidswaarde.