Vrijgelegen, door een tuin omgeven villa uit 1911-1914 bestaande uit twee bouwlagen met kap. De op een vierkante plattegrond gesitueerde villa is geinspireerd op de Palladiaanse villa-architectuur. Het pand bezit de typische kenmerken van de monumentale bouwstijl, waarin de architect J. Limburg rond 1910 werkte en die min of meer aansluit bij de "Um-1800" beweging. De indeling wordt bepaald door een in het midden van de woning gelegen grote hal met vide, die van boven zijn licht ontvangt door een octagonale koepel. Rondom de hal zijn de verschillende vertrekken gegroepeerd. De terrasvormige aanleg aan de waterzijde en de galerijen met zuilen geven dit Italianiserende bouwwerk een bijzondere allure.