Woonhuis uit 1862 in sobere, laat-neoclassicistische trant. Het pand telt vier vensterassen en bestaat uit parterre met verdieping en omlopend, met pannen gedekt schilddak. De lijstgevel vertoont een gepleisterde plint, afgesloten door een waterlijst en bezit tussen de parterre en de verdieping een geprofileerde cordonlijst. In de tweede travee van links bevinden zich de gekoppelde deuren, elk met panelen en bovenlicht. De vensters bevatten T-vormige schuiframen. Boven de houten kroonlijst is een attiekverdieping met twee vensters, die in later tijd aan de rechter zijde is uitgebreid. Het linker gedeelte van het pand is onderkelderd. Links van de deurpartij is een steentje aangebracht met het opschrift: "23-9-1862 I H D".

Pand van algemeen belang voor de gemeente Den Haag vanwege de architectuur-historische en stedebouwkundige waarde. Architectuur-historisch is het pand van belang als voorbeeld van een eenvoudig woonhuis in laat-neoclassicistische trant, dat deel uitmaakt van de vroege singelbebouwing. Stedebouwkundig is het van belang als onderdeel van het gaaf bewaard gebleven 19de-eeuwse stadsgezicht, bepaald door de harmonische bebouwing aan de Toussaintkade, het water van de singelgracht en de Paleistuin aan de overzijde.