Boerenhoeve uit het einde van de negentiende eeuw bestaande uit een erf met T-huisboerderij. De hoeve is gelegen in de Tedingerbroekpolder.

Het gebied van de Tedingerbroekpolder is in de loop van de negentiende eeuw drooggemalen en geschikt gemaakt voor landbouw en veeteelt. Via een efficiënte verkaveling van sloten en tochten kon het water uit de polders worden afgevoerd en kwam het voor de polders gebruikelijke rechthoekige verkavelingpatroon tot stand. In dit veenweidegebied hebben veeteelt en zuivelproductie altijd een belangrijke rol gespeeld. Langs dijken als de Veenweg, die tevens als verkeerswegen functioneerden en de poldergebieden van elkaar scheidden, werden de boerenhoeven gebouwd.

Veenweg 196 is één van deze boerenhoeven. De boerderij op nagenoeg rechthoekige plattegrond bestaat uit een woongedeelte van één bouwlaag onder een met pannen gedekt zadeldak met de nok evenwijdig aan de Veenweg en een aan de achterzijde loodrecht hierop geprojecteerd lager stalgebouw eveneens één bouwlaag onder een met pannen gedekt zadeldak. Het woonhuis is vier vensterassen breed met houten schuifvensters voorzien van glas-in-lood bovenlichten. De gevels zijn in kruisverband opgetrokken met rode bakstenen. Het zadeldak heeft een korte dakoverstek die ter plaatse van de zijgevels wordt afgesloten met een makelaar. Onder de linker helft van het huis is een kelder gesitueerd. Voor daglichttoetreding hiervoor zijn onder de twee linker vensters van de opkamer keldervensters met luiken in de voorgevel opgenomen. Ter verfraaiing zijn de segmentbogen boven vensters en deur uitgevoerd in gele baksteen en zijn de boogvullingen gepleisterd. De gevels van de stal zijn deels voorzien van stalvensters met gietijzeren tracering.

De boerenhoeve met langhuisboerderij is van cultuurhistorische waarde als goed bewaard gebleven voorbeeld van bedrijfs- en woonbebouwing uit het einde van de negentiende eeuw langs de Veenweg dat nog herinnert aan het agrarisch verleden van dit poldergebied. Stedenbouwkundige waarde ontleent de boerderij aan de landschappelijke ligging langs één van de oude bebouwingslinten in de polder.

NB: Niet nader genoemde opstallen op het erf vallen buiten de bescherming