Winkel-woonpand uit de eerste helft van de negentiende eeuw op rechthoekige plattegrond van drie lagen onder een kapverdieping. De gevel wordt beëindigd met een geprofileerde houten kroonlijst.

De Vlamingstraat is als sinds de late middeleeuwen een straat waar bedrijvigheid en handel waren geconcentreerd. Rond 1850 doet het winkelconcept zoals wij dat nu kennen haar intrede en worden veel woonhuis- en bedrijfspuien in de bestaande bebouwing vervangen door winkelpuien. De voortschrijdende cityvorming van de binnenstad en daarmee het alsmaar belangrijker worden van de winkelfunctie voor de Vlamingstraat zorgt ervoor dat vanaf 1875 veel van de oude panden wordt gesloopt of zodanig verbouwd dat er sprake is van een forse metamorfose. De nieuwe winkel-woonpanden panden zijn veel hoger en laten de rijke schakering zien van de snel opvolgende architectuurstijlen vanaf 1875 tot aan het Interbellum. Het pand Vlamingstraat 4 is een goede representant van de nog bewaard gebleven oudere bebouwing van voor 1875. Kenmerkend is de sobere in schoon metselwerk uitgevoerde gevelarchitectuur zonder ornamenten. De vrij forse kozijnen en het geprofileerde hoofdgestel alsmede de indeling van de gevel maakt een datering in de eerste helft van de 19de eeuw waarschijnlijk. Zichtbaar in het metselwerk is dat de vensters van de eerste verdieping secundair naar onderen toe zijn. De winkelpui is in loop der decennia meerdere malen vernieuwd.

Het pand is van bouw- en architectuurhistorische waarde vanwege de in oorsprong vroeg negentiende eeuwse opzet en het goed afleesbare transformatieproces dat volgde. Cultuurhistorische waarde heeft het pand omdat het een goede representant is van de nog bewaard gebleven oudere bebouwing van voor 1875. Deze oudere bebouwing geeft de Vlamingstraat in belangrijke mate haar historische identiteit.