Bescherming betreft alleen de winkelpui.

Winkelpui uit 1919 naar ontwerp van architect M.F. van der Gugten in de kenmerkende vormgeving van de historiserende Um-1800.

Het pand in neo-renaissancestijl is rond 1900 oorspronkelijk als woonhuis gebouwd. De benedenpui van dit woonhuis is een mooi voorbeeld van het transformatieproces van woning naar winkel. In 1919 liet slager P. van der Gugten de woning tot slagerswinkel verbouwen. De woonhuispui op de begane grond werd vervangen door een nieuwe pui met een breed etalageraam tussen twee natuurstenen stijlen en een nieuw entreepartij. De stijl van deze pui met de Javaans aandoende versieringen is in de historiserende Um-1800 en verwant aan die van warenhuis Maison de Bonneterie (Gravenstraat 2). Boven het raam is in het fries van de kroonlijst ‘vleeschhouwerij’ te lezen. Het fries is extra breed om voldoende ruimte te bieden aan de letters. De naam van de slager was oorspronkelijk op een natuurstenen plaat vermeld, omgeven door sierlijk gebeeldhouwde krullen.

Bijzonder is dat in het pand Franklinstraat 122-124 ook een winkelpui voor een slagerij is opgenomen, die vrijwel identiek is aan de pui in de Weimarstraat. Ook deze is ontworpen door architect M.F. van der Gugten.

Winkelpui van architectuurhistorisch belang als gaaf bewaard voorbeeld van een winkelpui in de historiserende Um-1800 stijl.