Boerenhoeve, genaamd Meyvliet, bestaande uit een erf met een uit 1882 daterende T-huisboerderij en diverse opstallen. De hoeve is gelegen op een oude strandwal aan de rand van de Tedingerbroekpolder.

Het gebied van de Tedingerbroekpolder is in de loop van de negentiende eeuw drooggemalen en geschikt gemaakt voor landbouw en veeteelt. Via een efficiënte verkaveling van sloten en tochten kon het water uit de polders worden afgevoerd en kwam het voor de polders gebruikelijke rechthoekige verkavelingpatroon tot stand. In dit veenweidegebied hebben veeteelt en zuivelproductie altijd een belangrijke rol gespeeld. Langs dijken en op de oude strandwal van de Westvlietweg, die tevens als verkeerswegen functioneerden en de poldergebieden van elkaar scheidden, werden de boerenhoeven gebouwd.
Westvlietweg 150-151 is één van deze boerenhoeven. De boerderij op T-vormige plattegrond bestaat uit een woongedeelte van één bouwlaag met kapverdieping en een aan de achterzijde loodrecht hierop geprojecteerd lager stalgebouw eveneens één bouwlaag onder kap. Het voorhuis, nu bestaande uit twee afzonderlijke woningen is in haar vormgeving beïnvloed door de neo-renaissance en chalet-architectuur wat tot uitdrukking komt in de decoratief gemetselde sierbanden en strekken in gele en zwarte baksteen en de gesneden houten constructieonderdelen. De gevels zijn verder opgetrokken in rode baksteen. Boven de ingang is een rijk bewerkte houten balkonconstructie. De dakmakelaar en gootondersteuningen zijn eveneens rijk gedetailleerd. De schuifvensters zijn later gewijzigd in 6-ruits vensters met openslaande ramen. In de linker kopgevel is een dichtgemetselde deuropening zichtbaar. De kap van het voorhuis is opgebouwd uit schilddak en zadeldaken gedekt met gesmoorde hollandse pannen. Aansluitend aan het voorhuis is het stalgebouw van een laag en gedekt met een mansardekap. De scheiding tussen erf en de Westvlietweg voor het woongedeelte wordt gevormd door een smeedijzeren hekwerk op gemetselde voet met ezelsrug. Links van de boerderij is een laat negentiende eeuws stalgebouw van een bouwlaag onder een met pannen gedekte mansardekap. De gevels ervan zijn opgetrokken in rode bakstenen en worden beëindigd met een mastgoot op uitkragend metselwerk. In de gevels zijn deels houten en deels ijzeren stalramen, opgeklampte deuren en twee jaartalstenen opgenomen. De stal is in 1964 aan de achterzijde uitgebreid met een in metselwerk opgetrokken zogenaamde hooitas.

De boerenhoeve met T-huisboerderij en naastgelegen stalruimte is van cultuurhistorische waarde als goed bewaard gebleven voorbeeld van bedrijfs- en woonbebouwing uit het vierde kwart van de negentiende eeuw langs de Westvlietweg dat nog herinnert aan het agrarisch verleden van dit poldergebied. Stedenbouwkundige waarde ontleent de boerderij aan de landschappelijke ligging langs één van de oude bebouwingslinten aan de rand van de polder. De boerderij is tevens van architectuurhistorische waarde vanwege de voor boerderijen in deze polder ongewoon rijke detaillering in neo-renaissance en chaletstijl van het woongedeelte.

NB: Niet nader genoemde opstallen op het erf vallen buiten de bescherming