Aula, bijgebouwen, terreinafscheiding met toegangspoorten en vijverpartij op begraafplaats Westduin.

De voorlopige plannen voor de begraafplaats Westduin dateren van 1938. In 1939 is het definitieve plan vastgesteld naar ontwerp van architecten Pet en Van der Vegt. In verband met het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog werd het plan in eerste instantie gedeeltelijk uitgevoerd. Na de oorlog werden de werkzaamheden hervat en in 1950 is de begraafplaats officieel geopend. De aula van het oorspronkelijke plan werd echter niet gerealiseerd.

Begraafplaats Westduin is opgezet rond een middenas. Door de onregelmatige trapeziumvormige plattegrond is de indeling niet geheel symmetrisch. De ontsluiting geschiedt door middel van twee evenwijdige wegen met daartussen een vijverpartij. Langs de oprijlanen zijn lage muren opgemetseld met trappen naar het parkeerterrein en crematorium. Aan het eind van de oprijlaan is een terreinafscheiding met twee toegangspoorten. De symmetrische opzet wordt op het terrein doorgezet door twee overdekte zitbanken, een portiersloge en een meterhuisje. Op het terrein bevinden zich verder een voormalige rijwielberging, een schaftgebouw voor personeel en een toiletgebouwtje. Aan de zijde van het crematorium bevindt zich een gemetselde voetgangersbrug. De in geel metselwerk opgetrokken gebouwen zijn traditioneel van opzet en hebben met hun rieten kappen een landelijk karakter.

Pas in 1965 werd een aulagebouw naar ontwerp van gemeentewerken aan het terrein toegevoegd.  De aula wijkt af van het oorspronkelijke plan. De symmetrie is losgelaten door de aula aan de zuidkant van de middenas te bouwen. De aula vertoont met de steile kapvorm die net boven maaiveld begint Scandinavische invloeden. De aula is in 1991 aan de oostzijde uitgebreid waarbij het oorspronkelijke ontwerp is gerespecteerd. Tussen de aula en de uitbreiding is een rechthoekige vijverpartij aangebracht.

De gebouwen met vijverpartij uit de oudste fase van begraafplaats Westduin zijn van cultuurhistorisch belang als goed voorbeeld van funeraire gebouwen uit de periode rond de Tweede Wereldoorlog. De oorspronkelijke hoofdopzet en de diverse gebouwen van het complex zijn goed bewaard gebleven. De gebouwen hebben architectuurhistorische waarde als goed voorbeeld van een sobere traditionele bouwstijl.

Het aulagebouw is van architectuurhistorische waarde als een goed voorbeeld van een aulagebouw uit de wederopbouwperiode met duidelijke Scandinavische invloeden.

NB. De aanbouwen aan de voormalige rijwielbergplaats en de niet nader genoemde opstallen op het terrein vallen buiten de bescherming