Transformatorstation uit 1956 naar ontwerp van de architect S. Hamerpagt in traditionele vormgeving uit de wederopbouwperiode.

Het vrijstaande gebouw, gelegen langs de Vleerstraat, Korte Vleerstraat en Zuilingstraat, is een goed voorbeeld van de type transformatorstations van het GEB die door architect S. Hamerpagt uit Arnhem in de jaren vijftig voor Den Haag zijn ontworpen. Het station bestaat uit een grote, open hal waarin de transformatoren zijn geplaatst, een schakelruimte en ventilatieschachten. De muren, opgebouwd als een staalconstructie met een vulling van baksteen, zijn demontabel om de metershoge transformatoren te kunnen vervangen.
De architectuur van dit utiliteitsgebouw is sterk decoratief van karakter met aandacht voor het detail. In de hoofdopzet zijn enkele kubische bouwmassa's geschakeld. De diverse bouwdelen worden beëindigd met een zware betonnen overstek. De langsgevels zijn voorzien van penanten met speklagen en een tussenvlak van baksteen. Rond de stalen toegangsdeuren zijn vierkante vlakken met decoratief metselwerk aangebracht. Een opvallend element is de ventilatieschacht, die wordt beëindigd als een smalle "dakopbouw", voorzien van een zadeldakje.

Transformatorstation van architectuurhistorische waarde als representant van met aandacht voor het detail ontworpen utitliteitsbebouwing uit de wederopbouwtijd in traditionele vormgeving.

De Arnhemse architect S. Hamerpagt was jarenlang werkzaam voor de Vereniging van Directeuren van Elektriciteitsbedrijven in Nederland (VDEN). Deze organisatie had kennis en expertise opgebouwd over de aanleg van elektriciteitsvoorzieningen, waarvan energiebedrijven in heel Nederland gebruik maakten. Ook voor het ontwerp van behuizingen van elektrische installaties werd de VDEN benaderd. Hamerpagt ontwierp als huisarchitect een groot aantal elektriciteitscentrales, onderstations en transformatorhuizen verspreid over het land