Registerblad
Gevel van het in 1905 naar ontwerp van W. Molenbroek gebouwde winkelmagazijn "De Duif". Rijzige, natuurstenen puntgevel grotendeels in beslag genomen door een over alle bouwlagen doorlopend rondboogvenster met ijzeren onderverdeling. In de geveltop sculptuur (hoekpilasters, een gebeeldhouwde adelaar, een drielichtszoldervenster en een toppilaster met ijzeren zonmotief) in door de Wiener Sezession beïnvloede stijl. De gevel wordt aan de rechterzijde afgesloten door een pilasterachtige penant waarin nissen met polychrome tegeltableaux in Jugendstil.
Gevel van algemeen belang voor de gemeente 's-Gravenhage wegens zijn schoonheid en architectuurhistorische waarde als kenmerkend voorbeeld van Jugendstil met invloed van de Weense Sezession. Typologisch is de gevel van belang als voorbeeld van de gevelarchitectuur in glas en ijzer, die in deze periode tot ontwikkeling kwam.
meer weten
De Duif werd in 1873 opgericht door de uit Duitsland afkomstige Julius Lutkemeijer, samen met Verpohl. Zij begonnen in de Vlamingstraat op nummer 32 een kledingwinkel. In 1905 liet Lutkemeijer een nieuw pand bouwen aan de Venestraat. Hij nam voor het ontwerp Willem Molenbroek in de arm die bekend is als architect van het Witte Huis (1897-1898) in Rotterdam, de eerste ‘wolkenkrabber’ in Nederland.
Molenbroek ontwierp een modieuze glasgevel van zachtgrijze hardsteen die met motieven in de stijl van de Wiener Sezession is gedecoreerd. Daarbinnen bevindt zich een groot boogvormig glasoppervlak dat over drie lagen doorloopt. Het glas was oorspronkelijk door stijlen in een sierlijk patroon onderverdeeld. Voor het glas waren ijzeren balken geplaatst waarin met behulp van uitgespaarde letters het assortiment stond vermeld, zoals ‘jupons’, rokken en mantels. De winkelpui was twee lagen hoog met naar binnen gebogen etalages die een diep portiek omzoomden.
De top wordt bekroond door een stralenkrans. Daaronder spreidt een gebeeldhouwde duif wijd zijn vleugels, het beeldmerk van het modemagazijn. Aan de rechterkant van de gevel zien we twee kleurige tegeltableaus, vergezeld van het monogram van Julius Lutkemeijer dat in de steen is uitgehouwen. Het bovenste tableau toont een elegante door bloemen omgeven dame en de onderste decoratieve motieven. De tableaus zijn afkomstig van de aardewerk- en porseleinfabriek Rozenburg.
Helaas is de gevel in het verleden nogal geweld aangedaan door deze volledig vlak te maken, waardoor hij alle plasticiteit had verloren. Een restauratie in 2006-2007 heeft gelukkig veel van de oude luister hersteld.