Langgerekt pand gebouwd voor de "'s-Gravenhaagsche Melkinrichting de Sierkan" naar ontwerp van de architect J. de Quack in 1896-1897, bestaande uit parterre, twee verdiepingen en kapverdieping in het omlopende schilddak. De voorgevel is een kenmerkend specimen van overgangsarchitectuur met zowel aan de neogotiek als aan de Art Nouveau ontleende elementen. Gevelbekleding met gele verblendsteen, voorts toepassing van rood-bruine baksteen en hardstenen onderdelen. De gevel telt vier vensterassen en een hoektravee, die tegen de parterre rechthoekig is en daarboven afgeschuind. De deur en de vensters van de parterre en de eerste verdieping zijn gevat in geprofileerde spitsbogen, de vensters van de tweede verdieping hebben een korfboogvormige omlijsting. In de beide verdiepingen bezitten de vensters kleurige tegeltableaus in de boogvelden. De eerste verdieping heeft bovendien een loggia, gevat binnen een rondboog met gotiserend profiel. Tegen de tweede verdieping en de kapverdieping is een overhoekse, houten erker geplaatst. Het dak vertoont enkele dakkapellen.

Gebouw van algemeen belang voor de gemeente 's-Gravenhage wegens de architectuur-historische waarde als typerend voorbeeld van overgangsarchitectuur uit het begin van de twintigste eeuw en als zodanig karakteristiek voor de ontwikkeling van de badplaats Scheveningen in die periode.