R.k. parochiekerk van Onze Lieve Vrouw Hemelvaart, gebouwd in 1880-1881 naar ontwerp van E.J. Margry.

De in baksteen opgetrokken, neogotische kruisbasiliek is driebeukig, bezit een buiten de zijbeuken uitspringend transept dat wordt afgesloten door puntgevels, een lagere apsis met door vijf zijden van een achthoek gevormde sluiting, en een hoge westtoren. Het schip telt vijf, het koor een en de transeptarmen twee traveeen.

De daken van kerk en torenspits worden gedekt door leien. Aan weerszijden van het koor zijn rechthoekige kapellen gesitueerd. 0p de oostelijke hoek van de noordelijke transeptvleugel staat een achthoekige traptoren met spits. De westtoren bestaat uit een vierkante romp, begeleid door haakse steunberen, en een van afgeschuinde hoeken opgaande, achthoekige klokkenverdieping met frontalen en een slanke naaldspits.De toren bezit aan de noordzijde een rechthoekige traptoren met tentdakje. Het torenportaal en het venster daarboven worden omlijst door geringde kolonnetten. Hierboven een Mariabeeld in omlijsting met zuiltjes en dakje met driepasboog.

De kerk bezit in de zijbeuken smalle spitsboogvensters en in de lichtbeuken venstertripletten naar vroeg-gotische trant. De eindgevels van het transept bevatten grote vensters met traceringen in rijp-gotische stijl. De sluiting van de apsis bezit rijzige, smalle spitsboogvensters. De bakstenen pijlers van de kerk zijn achthoekig en hebben gebeeldhouwde bladkapitelen. In het interieur worden de opstanden verlevendigd door rechthoekige spaarvelden en gemetselde friezen. De hoofdbeuken worden overdekt door houten tongewelven op schenkels, die in neogotische stijl zijn beschilderd door C. Dunselman. Over de zijbeuken zijn kruisribgewelven gemetseld en de apsis bezit een straalgewelf.

Het interieur, oorspronkelijk grotendeels in schoon-baksteenwerk uitgevoerd, kreeg in 1965-1966 een cementbepleistering die in 1980 werd vervangen door een stuclaag in creme kleur. De oorspronkelijke neogotische altaren, de preekstoel en de communiebank zijn niet meer aanwezig.
In de grote transeptramen bevinden zich gebrandschilderde ramen in neogotische stijl uit de bouwtijd of kort daarna: in het zuidelijke raam is de Doop van Christus voorgesteld en in het noordelijke de Annunciatie. Ook de apsisvensters bezitten neogotisch gebrandschilderd glas met voorstellingen van de instelling van het Carmelscapulier, de Ten Hemelopneming van Maria en de overhandiging door Maria van de Rozenkrans aan de H. Dominicus.

In de zijbeuken bevinden zich kruiswegstaties, geschilderd door C. Dunselman in het eind van de 19de eeuw. In het noordertransept is het orgel opgesteld. Het is vervaardigd door de fa. Maarschalkerweerd te Utrecht in 1903, bezit een neogotische kas en is het laatst gerestaureerd in 1981. In het middenschip en het transept hangen zes grote en twee kleine lichtkronen in neogotische stijl, afkomstig uit de in 1981 afgebroken Engelbewaarderskerk aan de Brandtstraat.

Kerkgebouw van algemeen belang voor de gemeente Den Haag wegens de architectuurhistorische, kunsthistorische en stedebouwkundige waarde. Architectuurhistorisch is de kerk van belang als voorbeeld van neogotische stijl, het enige kerkgebouw van de Cuypersleerling Everardus Johannus (Evert) Margry in de gemeente Den Haag. Haar kunsthistorische waarde ontleent de kerk onder meer aan de kruiswegstaties en decoratieve beschilderingen van Dunselman, de neogotische gebrandschilderde ramen en het Maarschalkerweerdorgel.
Uit stedebouwkundig oogpunt is het kerkgebouw met zijn toren van belang als markant herkenningspunt in het oude centrum van Loosduinen.