Voormalig landhuis Ockenrode met portierswoning, gebouwd in 1916 naar ontwerp van de Vlaardingse architect Pleun van den Berg in een aan het classicisme verwante bouwstijl.

Landgoed Ockenburgh werd na de dood van notaris Van den Bergh in 1916 in delen verkocht. Een strook aan westzijde werd verkocht aan de Vlaardingse industrieel M.G. Wagenaar Hummelinck die er een villa met portierswoning liet bouwen. Wagenaar Hummelinck  was vanaf 1916 directeur van de N.V. Hollandia die melkproducten fabriceerde. Voor zijn huis in Loosduinen schakelde hij Pleun van den Berg in, die huisarchitect van zijn bedrijf was. Wagenaar Hummelinck bleef tot zijn dood in 1944 op Ockenrode wonen. Vanaf de jaren zestig is het enige tijd in gebruik geweest als conferentie-oord waarvoor het pand aan de oostzijde werd uitgebreid met een nieuwe vleugel.

Van den Berg ontwierp een wit gepleisterde villa op een vierkante plattegrond voorzien van een flauw hellend tentdak. Centraal in het huis bevindt zich een cilindervormige schacht die als koepel door het dak steekt. Deze koepel was bedoeld als belvedère en biedt uitzicht op het omliggende duinlandschap. Aan de zuidzijde bevindt zich het verlengde van de oprijlaan de symmetrisch opgezette voorgevel van het gebouw. Hier is het pand over de volle breedte voorzien van een inmiddels dichtgezette portico met daarboven een balkon. De overige gevels hebben een meer informeel karakter waarbij de gevelindeling is afgestemd op de plattegrond van het huis. De vierkante plattegrond met kamers gegroepeerd rondom een centrale hal en de portico zijn geïnspireerd op de Palladiaanse architectuur.

Aan de Monsterseweg bevindt zich de entree tot het terrein met twee gemetselde poortkolommen. Links van de oprijlaan bevindt zich de portierswoning. De portierswoning telt een bouwlaag met een zadeldak en heeft dezelfde kenmerkende getoogde gevelopeningen als het hoofdhuis.

Het landhuis met portierswoning en poortkolommen zijn van cultuurhistorische waarde als goed bewaard gebleven voorbeelden van het landelijk wonen van de hogere klasse aan het begin van de twintigste eeuw. Het landhuis en de portierswoning  zijn van architectuurhistorische waarde als goed voorbeelden van een aan de classicisme verwante bouwstijl uit het eerste kwart van de twintigste eeuw. Stedenbouwkundige waarde ontlenen de gebouwen aan de fraaie ligging in het duinlandschap die het ensemble het karakter van een landgoed geeft. De gebouwen zijn in hoofdopzet goed bewaard gebleven.

NB. De in 2015/16 nieuw gebouwde vleugel en niet nader genoemde opstallen op het erf vallen buiten de bescherming van het monument.