Woonhuis uit omstreeks 1640, bestaande uit twee bouwlagen met kapverdieping in het met pannen gedekte schilddak dat aan voor en achterzijde een wolfseind bezit en aan de achterzijde aansluit tegen een puntgevel. De breedte bedraagt twee vensterassen. De voorgevel dateert in de huidige vorm uit het derde kwart van de 19de eeuw

Hij vertoont een hardstenen plint, cordonlijsten tussen de verdiepingen en een houten hoofdgestel met een tandlijst onder de kroonlijst. De vensters van de verdieping en de zolderverdieping bezitten geprofileerde houten omlijstingen met sluitstenen van stucwerk. De vensters van de verdieping herkregen bij de restauratie in 1992 hun zesruitsschuiframen; de vensters van de zolderverdieping bevatten vierruitsschuiframen. De parterre bezit rechts de deur met bovenlicht en links een gekoppeld venster.

Voor het overige is het 17de-eeuwse bouwlichaam intact gebleven. De parterre en de verdieping worden overdekt door samengestelde balkenzolderingen en de kap vertoont zware grenehouten jukken. Een lange gang aan de rechter zijde geeft verbinding met het 19de-eeuwse achterhuis. De oorspronkelijke spiltrap is bij de bouw van het achterhuis vervangen door een trap in het tussenlid.

Pand van algemeen belang voor de gemeente Den Haag wegens de architectuurhistorische en bouwhistorische waarde als voorbeeld van een 17de-eeuws huis dat een harmonisch transformatieproces heeft doorlopen en tal van bouwhistorisch belangwekkende onderdelen heeft bewaard. Een toegevoegde waarde vormt de situering van het pand in een harmonische historische reeks huizen aan de oostwand van de Stille Veerkade.