Woonhuis uit ca. 1862, bestaande uit parterre, verdieping en schilddak met de nok evenwijdig aan de straat, dat deel uitmaakt van het dak over no. 37-40. Oorspronkelijk vormde het pand met de nummers 37, 38 en 40 een groep van drie vrijwel identieke huizen. De breedte van het pand bedraagt drie vensterassen. De bakstenen lijstgevel bezit een hardstenen plint en een geprofileerde cordonlijst tussen de parterre en de verdieping. De deur vertoont panelen en een gietzijzeren sierroosterwerk en wordt bekroond door een bovenlicht waarin een gietijzeren decoratie. De vensters van de verdieping bezitten French windows en versierde ijzeren raamhekken. Het houten hoofdgestel van de gevel is in het fries versierd met panelen en bezit onder de met tandingen gedecoreerde kroonlijst vier versierde consoles.

Pand van algemeen belang voor de gemeente Den Haag vanwege de architectuur-historische en stedebouwkundige waarde. Zijn architectuurhistorische betekenis bezit het pand als voorbeeld van de eclectische bouwtrant uit het derde kwart van de 19de eeuw. Stedebouwkundig is het van belang omdat het deel uitmaakt van de harmonische en goed bewaard gebleven gevelrij aan de Toussaintkade, die met het water van de singelgracht en de Paleistuin aan de overzijde een fraai 19de-eeuws stadsbeeld oplevert.