De Atlantikwall.

Eind 1941 besloot het Duitse opperbevel tot de aanleg van de Atlantikwall langs de Europese Westkust. De aanleg van deze verdedigingslinie vond in de jaren 1942-1945 plaats. Het doel was in geval van een tweefrontenoorlog de geallieerden aan de kust te verslaan. Bij de opzet van de
Atlantikwall lag de nadruk aanvankelijk op strategisch belangrijke plaatsen (zoals havens en zeegaten). In Nederland kregen daarom Den Helder, IJmuiden, Hoek van Holland en Vlissingen de meeste aandacht en de hoogste status ("Verteidigungsbereich" en/of "Festung"). Ook Den Haag/Scheveningen werd, als kustplaats en bestuurlijk centrum, als potentieel interessant doelwit voor een invasie cq. "raid" gezien. Aan Den Haag/Scheveningen werd dan ook de op een na hoogste status verbonden ("Stützpunktgruppe"). Het geheel van verdedigingswerken, dat een groot deel van het Haagse en een kleine deel van het Wassenaarse grondgebied besloeg, kreeg de benaming "Stützpunktgruppe Scheveningen" mee.

Mitrailleurkazematten K.78, 83 en 98.
De drie kazematten zijn van Nederlandse origine. In de loop van 1939 werden tijdens de mobilisatietijd langs de Nederlandse kust maatregelen voorbereid om de bestaande kustverdediging uit te breiden. Ook Scheveningen kreeg aandacht. Daartoe werden de drie kazematten in de strandmuur opgenomen. De Nederlandse werken vielen over het algemeen onbeschadigd in Duitse handen. Zij werden doorgaans onmiddellijk hergebruikt, eventueel na aanpassing. Op den duurwerden deze werken in de Atlantikwall geïntegreerd. In dit geval speelden de werken een rol in de verdediging van de hoofdweerstandslijn aan de zeezijde.
(P.S. De K83 is per 11 mei 2010 verplaatst naar het Genie-museum te Vught)

A. Lokatie.
De mitrailleurkzamatten zijn op drie plekken opgenomen in de strandmuur, die daar voor aangepast werd. Zij liggen steeds in het richting zee uitstulpende bouwdeel, waarin een trap is verwerkt.

B. Omschrijving.
De betonnen mitrailleurkazemat bestaat slechts uit een veelhoekige gevechtsruimte. Aan de zeezijde bezit de bunker drie gevelvlakken. In elk gevelvlak bevindt zich een schietgat. Deze evelvlakken zijn met basaltblokken bekleed, zodat zij opgaan in de strandmuur. De bunker wordt an bovenaf ontsloten door middel van een put in het trottoir.

De drie (thans twee) kazematten zijn vanwege hun op de situatie ontworpen vorm uniek in Nederland.
De drie bunkers (thans twee) zijn gave, in de oorspronkelijke context bewaard gebleven, voorbeelden van een uniek type.
De objecten zijn van algemeen belang voor de gemeente Den Haag wegens hun cultuurhistorische waarde en hun betekenis voor de wetenschap.