Herengracht 2 / Bleijenburg 62 t/m 86

toon op de kaart
  • Status
    Gemeentelijk Monument
  • Bouwstijl
    Neo-Classicisme
  • Wijk
    Centrum
  • Bouwjaar
    1898
Registerblad 

Als herenhuis gebouwd pand op de hoek van het Bleijenburg daterend uit ca.. 1845 waaraan in 1898 het voormalige pand Herengracht 4 werd toegevoegd. De architectuur van dit kleine pand ging geheel op in die van nr. 2. Het sinds 1898 zes vensterassen brede en vier vensterassen diepe Herengracht 2 telt een parterre, twee verdiepingen en een omlopende schilddak. De lijstgevels bezitten een hardstenen plint; de vensters hebben geprofileerde houten omlijstingen. De Ingangspartij vertoont een rijke detaillering: de vleugeldeur met panelen en bovenlicht (waarin Art Nouveau glas in lood) is omlijst door van harstenen sokkels opgaande houten pilasters niet gesneden versieringen in eclectische trant waarin het huisnummer is opgenomen. De kroonlijst boven de deur wordt gedragen door versierde voluutconsoles. De gevels worden afgesloten door een houten hoofdgestel, waarvan de kroonlijst aan de onderzijde een versiering met rozetten heeft en gedragen wordt door kleine consoles. Een geprofileerde waterlijst scheidt de parterre van de eerste verdieping. Voor de vensters van de bovenste verdieping zijn gietijzeren raamhekjes aangebracht. In de kamers in het linker deel van de parterre bevinden zich twee gietijzeren zuilen met palmetversieringen in neo Empirestljl. Bij uitbreidingen In 1905 en 1908-1909 van de architect J.H. Pfeiffer onderging het voormalige herenhuis opnieuw aanpassingen zonder dat de hoofdstructuur wezenlijk werd aangetast. Deze aanbouwen in overgangsstijl vallen niet onder de bescherming van de Monumentenverordening 's-Gravenhage.

Pand van algemeen belang voor de gemeente s-Gravenhage wegens zijn schoonheid en zijn architectuurhistorische waarde. Het pand is een voor de binnenstad van Den Haag zeldzaam voorbeeld van traditionele door het neoclassicisme beïnvloede woonhuisarchitectuur uit het midden van de 19de eeuw met eclectische details die, ofschoon ten dele tegen het eind van de l9de eeuw aangebracht, stilistisch een integrerend onderdeel van de architectuur uitmaken. De stedebouwkundig markante situering van het pand vormt een toegevoegde waarde.

toestand na de restauratie van 1995-96
tijdens restauratie