Hoofdbureau van politie, gebouwd 1952-1959 naar ontwerp van architect W.S. van der Erve.

Het uit 1959 stammende hoofdgebouw is een langwerpig volume met een skeletconstructie van gewapend beton. De eind jaren zeventig gerealiseerde uitbreiding heeft weinig te maken met de oorspronkelijke opzet, en valt derhalve buiten het beschermingsvoorstel.

Architect Van de Erve zag de taak van de politie in de eerste plaats als vermanend en bestraffend, en daar paste het beste een streng ogend gebouw bij, wat hij bereikte door strakke lijnen en koele kleuren te gebruiken. In de gevel heeft de architect een onderscheid gemaakt tussen het werkgedeelte (bekleed met schokbeton-raamelementen) en het representatieve deel (bekleed met bakstenen van een speciaal gerekte vorm). In het representatieve deel bevindt zich de hoofdingang, een enorme glazen ingangspartij die omlijst wordt door een hoge betonnen luifel met aan de binnenzijde reliëfs. De reliëfs hebben betrekking op de taak van de politie (handhaving van het gezag en bescherming van de burgers) in de verschillende periodes sinds de Egyptenaren. Het ontwerp is van R.D.E. Oxenaar en J.H. Kuiper.

In het verlengde van de hoofdentree is het gebouw voorzien van een trapeziumvormige uitbouw aan de achterzijde, waardoor een monumentale hal over drie lagen is ontstaan, die ook voor bijeenkomsten gebruikt kan worden. Het heeft een hoogwaardig interieur met verschillende decoratieve elementen: twee poorten met geabstraheerde basreliëfs, een achterwand met reliëfs in vorm van gestileerde vissen en vogels, wandbekleding met opengewerkte betonstenen en een met serpentino beklede trap.

Een tweede grote ruimte bevindt zich helemaal bovenin, de film- en instructiezaal, zo hoog dat hij een eindje boven het dak uitsteekt. Het is een trapeziumvormige zaal die door zijn hellende dak en daardoor oplopende ramen een prachtige ruimtewerking heeft.  Zowel de hal als de film- en instructiezaal zijn nog vrijwel origineel. Dat geldt ook voor het trappenhuis, dat met zijn karakteristieke ijzeren spijlen en bonte tegelvloer helemaal de sfeer van de sobere jaren vijftig uitstraalt. De rest van het gebouw heeft voor het grootste gedeelte een traditionele kantoorindeling: een middengang met aan weerszijden kantoorruimtes. De kantoorstructuur wordt doorbroken door enkele trappenhuizen, die in de achtergevel zichtbaar zijn.

W.S. van de Erve (1914-1994) is één van de belangrijkste Haagse architecten uit de naoorlogse periode. Het gebouw betreft een persoonlijke verwerking van modernistische en traditionele architectonische middelen, waarbij de invloed van Le Corbusier merkbaar is.

Het politiebureau is van algemeen belang door de architectuurhistorische waarde als hoogtepunt in het oeuvre van de architect W.S. van de Erve, waarvan reeds enkele karakteristieke gebouwen zijn gesloopt. Bovendien waardevol als representatief en gaaf bewaard voorbeeld van kantoorbouw uit de wederopbouwperiode. Tevens van kunsthistorische waarde vanwege de aanwezigheid van kunstwerken die een eenheid vormen met het gebouw, kenmerkend voor wederopbouwarchitectuur van (openbare) gebouwen.

NB. De bescherming beperkt zich tot het oorspronkelijke ontwerp van Van der Erve aan het Alexanderveld. De latere uitbreiding aan de Burgemeester Patijnlaan valt buiten de bescherming. oorbescherming