Seinpostduin 12/12a

Rechter pand van een vrijstaand bouwblok bestaande uit een drievoudige villa (nummers 12/12a, 13 en 14) naar een ontwerp uit 1901. De drie panden in neo-renaissancestij vermoedelijk al vanaf het begin in gebruik als pension/hotel, zijn gedeeltelijk onderkelderd en bestaan uit twee bouwlagen met kapverdieping.

De gevels zijn opgetrokken in schoon metselwerk met de voor de neo-renaissance karakteristieke witte sierbanden. De voorgevels zijn rijker ontworpen dat de zij- en achtergevels en voorzien van topgevels waarbij met name de rijk gesneden houten ornamenten van de topgevel van 12/12a opvalt. Opvallend is ook dat sprake is van één totaalontwerp waarbinnen de panden 13 en 14 weer een eigen samenhang vertonen door de gemeenschappelijke kap over beide panden en de in dezelfde rooiljn gelegen voorgevels terwijl 12/12a is teruggelegen en daardoor een meer zelfstandig karakter bezit.

De bouw van dergelijke villa's, hotels en pensions had direct te maken met de onstuimige ontwikkeling van de badplaats aan het einde van de negentiende eeuw waardoor naast grote hotels als Seinpost en het Kurhaus met name langs de Gevers Deynootweg, Zeekant en het Seinpostduin tal van etablissementen en pensions verrezen. Vaak is sprake van een combinatie tussen wonen, pension en hotel.

Het pand heeft cultuurhistorische waarde als exponent van de ontwikkeling van de badplaats Scheveningen aan het einde van de 19e eeuw. Tezamen met de nabij dit pand uit die periode nog bewaard gebleven bebouwing langs de Gevers Deynootweg, Seinpostduin en Zeekant is hier nog een groot aantal kemnerken van de badplaats, zoals die eruit zag rond het fin-de-siècle, aanwezig. Tevens is het van architectuurhistorische waarde als goed voorbeeld van een in neo-renaissance opgetrokken driedubbele villa

Seinpostduin 13

Middelste pand van een vrijstaand bouwblok bestaande uit een drievoudige villa (nummers 12/12a, 13 en 14) naar een ontwerp uit 1901. De drie panden in neo-renaissancestijl, vermoedelijk al vanaf het begin in gebruik als pension/hotel, zijn gedeeltelijk onderkelderd en bestaan uit twee bouwlagen met kapverdieping.

De gevels zijn opgetrokken in schoon metselwerk met de voor de neo-renaissance karakteristieke witte sierbanden. De voorgevels zijn rijker ontworpen dat de zij- en achtergevels en voorzien van topgevels waarbij met name de rijk gesneden houten ornamenten van de topgevel van 12/12a opvalt. Opvallend is ook dat sprake is van één totaalontwerp waarbinnen de panden 13 en 14 weer een eigen samenhang vertonen door de gemeenschappelijke kap over beide panden en de in dezelfde rooilijn gelegen voorgevels terwijl 12/12a is teruggelegen en daardoor een meer zelfstandig karakter bezit.

De bouw van dergelijke villa's, hotels en pensions had direct te maken met de onstuimige ontwikkeling van de badplaats aan het einde van de negentiende eeuw waardoor naast grote hotels als Seinpost en het Kurhaus met name langs de Gevers Deynootweg, Zeekant en het Seinpostduin tal van etablissementen en pensions verrezen. Vaak is sprake van een combinatie tussen wonen, pension en hotel.

Het pand heeft cultuurhistorische waarde als exponent van de ontwikkeling van de badplaats Scheveningen aan het einde van de l9e eeuw. Tezamen met de nabij dit pand uit die periode nog bewaard gebleven bebouwing langs de Gevers Deynootweg, Seinpostduin en Zeekant is hier nog een groot aantal kenmerken van de badplaats, zoals die eruit zag rond het fin-de-siècle, aanwezig. Tevens is het van architectuurhistorische waarde als goed voorbeeld van een in neo-renaissance opgetrokken driedubbele villa.

Seinpostduin 14

Linker pand van een vrijstaand bouwblok bestaande uit een drievoudige villa (nummers 12/l2a, 13 en 14) naar een ontwerp uit 1901. De drie panden in neo-renaissancestijl, vermoedelijk al vanaf het begin in gebruik als pension/hotel, zijn gedeeltelijk onderkelderd en bestaan uit twee bouwlagen met kapverdieping.

De gevels zijn opgetrokken in schoon metselwerk met de voor de neo-renaissance karakteristieke witte sierbanden. De voorgevels zijn rijker ontworpen dat de zij- en achtergevels en voorzien van topgevels waarbij met name de rijk gesneden houten ornamenten van de topgevel van 12/12a opvalt. Opvallend is ook dat sprake is van één totaalontwerp waarbinnen de panden 13 en 14 weer een eigen samenhang vertonen door de gemeenschappelijke kap over beide panden en de in dezelfde rooiljn gelegen voorgevels terwijl 12/12a is teruggelegen en daardoor een meer zelfstandig karakter bezit.

De bouw van dergelijke villa's, hotels en pensions had direct te maken met de onstuimige ontwikkeling van de badplaats aan het einde van de negentiende eeuw waardoor naast grote hotels als Seinpost en het Kurhaus met name langs de Gevers Deynootweg. Zeekant en het Seinpostduin tal van etablissementen en pensions verrezen. Vaak is sprake van een combinatie tussen wonen, pension en hotel.

Het pand heeft cultuurhistorische waarde als exponent van de ontwikkeling van de badplaats Scheveningen aan het einde van de 19e eeuw. Tezamen met de nabij dit pand uit die periode nog bewaard gebleven bebouwing langs de Gevers Deynootweg, Seinpostduin en Zeekant is hier nog een groot aantal kenmerken van de badplaats, zoals die eruit zag rond het fin-de-sièele, aanwezig. Tevens is het van architeetuurhistorische waarde als goed voorbeeld van een in neo-renaissance opgetrokken driedubbele villa.