Boerenhoeve uit 1882 bestaande uit een erf met voormalige T-huisboerderij. De hoeve is gelegen in de Tedingerbroekpolder.
Het gebied van de Tedingerbroekpolder is in de loop van de negentiende eeuw drooggemalen en geschikt gemaakt voor Landbouw en veeteelt. Via een efficiënte verkaveling van sloten en tochten kon het water uit de polders worden afgevoerd en kwam het voor de polders gebruikelijke rechthoekige verkavelingpatroon tot stand. In dit veenweidegebied hebben veeteelt en zuivelproductie altijd een belangrijke rol gespeeld. Langs dijken als de Veenweg, die tevens als verkeerswegen functioneerden en de poldergebieden van elkaar scheidden, werden de boerenhoeven gebouwd.

Veenweg 124 is één van deze boerenhoeven. De boerderij bestaat uit een voorhuis van één bouwlaag onder een met pannen gedekt zadeldak met de nok evenwijdig aan de Veenweg en een aan de achterzijde loodrecht hierop geprojecteerd de aanzetten van het vroegere stalgebouw eveneens één bouwlaag onder een met pannen gedekt zadeldak.

Het voorhuis met links een kelder en opkamer ïs vijf vensterassen breed met houten schuifvensters in de voorgevel. De gevels zijn in kruisverband opgetrokken met grauwe bakstenen. In de gevels zijn ter verfraaiing gele verblendsteen verwerkt onder meer in de strekken boven deur en vensters van de voorgevel.

In 1986 is vrij ingrijpend verbouwd waarbij het interieur van de woning wel is aangepast maar met behoud van een groot deel van de hoofdstructuur. Toen is wel de achtergelegen stal grotendeels gesloopt en is de woning voorzien van een nieuwe achtergevel.

De boerenhoeve met langhuisboerderij is van cultuurhistorische waarde als goed bewaard gebleven voorbeeld van bedrijfs- en woonbebouwing uit het einde van de negentiende eeuw langs de Veenweg dat nog herinnert aan het agrarisch verleden van dit poldergebied. Stedenbouwkundige waarde ontleent de boerderij aan de landschappelijke ligging langs één van de oude bebouwingslinten in de polder.

NB: Niet nader genoemde opstallen op het erf vallen buiten de bescherming.