Van oorsprong achttiende eeuws pand op rechthoekige plattegrond, bestaande uit drie bouwlagen onder een kapverdieping. De twee traveeën brede voorgevel wordt beëindigd door een geprofileerde houten kroonlijst met twee consoles.

De Korte Poten is als sinds de zestiende eeuw een straat waar bedrijvigheid en handel waren geconcentreerd. Rond 1850 doet het winkelconcept zoals wij dat nu kennen haar intrede en worden veel woonhuis- en bedrijfspuien in de bestaande bebouwing vervangen door winkelpuien. De voortschrijdende cityvorming van de binnenstad en daarmee het alsmaar belangrijker worden van de winkelfunctie voor de Korte Poten zorgt ervoor dat vanaf 1875 veel van de oude panden wordt gesloopt of zodanig  verbouwd dat er sprake is van een ware metamorfose. Het pand korte Poten 18-18a is een goede representant van de nog bewaard gebleven oudere bebouwing van voor 1875 met een goed verlopen transformatieproces. Het is mogelijk dat in het opgaand muurwerk en de balklagen delen van een casco uit de zeventiende eeuw bewaard zijn gebleven. In ieder geval dateert de huidige voorgevel in zijn hoofdopzet uit de achttiende eeuw getuige de “op vlucht” gebouwde constructie, de aflopende verdiepingshoogten, de beperkte breedte en het gebruik van klezoren (kwart baksteen) in de hoekverbanden. De winkelpui in Art Nouveau, hoewel op onderdelen gewijzigd, dateert uit 1902 en is ontworpen door de architect Z. Hoek.

Het pand is van bouwhistorische- en architectuurhistorische waarde vanwege de in oorsprong achttiende eeuwse opzet en de in hoofdopzet goed bewaard gebleven winkelpui in Art Nouveau uit 1902. Cultuurhistorische waarde heeft het pand omdat het een goede representant is van de nog bewaard gebleven oudere bebouwing van voor 1875. Deze oudere bebouwing geeft de Korte Poten in belangrijke mate haar historische identiteit.

NB. Doel van bescherming van dit object is bij te dragen aan behoud van de historische identiteit van de Korte Poten. De bescherming betreft hier dientengevolge een zogenaamde “vanwege bescherming” waarbij de te beschermen monumentale waarde is beperkt tot de voorgevel.