Van oorsprong achttiende eeuws pand op rechthoekige plattegrond, bestaande uit vier bouwlagen onder een kapverdieping. De twee traveeën brede voorgevel, oorspronkelijk opgetrokken in schoon metselwerk, wordt beëindigd met een geprofileerde houten kroonlijst.

De Korte Poten is als sinds de zestiende eeuw een straat waar bedrijvigheid en handel waren geconcentreerd. Rond 1850 doet het winkelconcept zoals wij dat nu kennen haar intrede en worden veel woonhuis- en bedrijfspuien in de bestaande bebouwing vervangen door winkelpuien. De voortschrijdende cityvorming van de binnenstad en daarmee het alsmaar belangrijker worden van de winkelfunctie voor de Korte Poten zorgt ervoor dat vanaf 1875 veel van de oude panden wordt gesloopt of zodanig  verbouwd dat er sprake is van een ware metamorfose. Het pand korte Poten 4 is een goede representant van de nog bewaard gebleven oudere bebouwing van voor 1875 met een goed verlopen negentiende eeuws transformatieproces. De achttiende eeuwse oorsprong is herkenbaar aan de op vlucht gebouwde voorgevel, de geringe gevelbreedte en de aflopende verdiepingshoogten. Vermoedelijk is het pand in de negentiende eeuw met een verdieping opgehoogd. De geprofileerde kozijnen en kroonlijst dateren uit de negentiende eeuw. Het metselwerk van de gevel is later voorzien van een witte verflaag. In 1905 is de winkelpui op de begane grond vervangen. Deze pui is later ook meerdere malen gewijzigd maar de hoofdindeling uit 1905 is nog bewaard gebleven.

Het pand is van bouw- en architectuurhistorische waarde vanwege de in oorsprong achttiende eeuwse opzet en het goed afleesbare transformatieproces dat volgde. Cultuurhistorische waarde heeft het pand omdat het een goede representant is van de nog bewaard gebleven oudere bebouwing van voor 1875. Deze oudere bebouwing geeft de Korte Poten in belangrijke mate haar historische identiteit.

NB. Doel van bescherming van dit object is bij te dragen aan behoud van de historische identiteit van de Korte Poten. De bescherming betreft hier dientengevolge een zogenaamde “vanwege bescherming” waarbij de te beschermen monumentale waarde is beperkt tot de voorgevel.