Kantoorgebouw gebouwd voor de verzekeringsmaatschappij “De Zeven Provinciën”, ontworpen door architect F.A. Eschauzier vanaf 1954 tot aan zijn overlijden. Het project werd vervolgens in 1960 voltooid door zijn zoon F. Eschauzier.

Het diepe perceel waarop het kantoor is gerealiseerd loopt door tot aan de Hoge Nieuwstraat. Aan deze straat is een modern functioneel ingedeelde kantoorvleugel gesitueerd die buiten de bescherming valt. Voor- en achterbouw zijn wel intern verbonden. Het representatieve voorgebouw telt drie bouwlagen op een souterrain, afgesloten door een kapverdieping.

De vormentaal van het gebouw oogt redelijk conventioneel, waardoor het niet contrasteert met het historische aanzicht van het Lange Voorhout. De symmetrische natuurstenen voorgevel heeft vensteropeningen met borstweringen die iets terug liggen en hierdoor scherpe contouren creëren. De dakkapel en de schoorstenen aan de uiteinden van de kap zijn bekleed met koper. Voor de dakkapel is een bronzen sculptuur van De Zeven Provinciën geplaatst, het vlaggenschip van de zeventiende-eeuwse zeeheld Michiel de Ruijter en naamgever van de verzekeringsmaatschappij.

Architect F.A. Eschauzier (1889-1957), hoogleraar in Delft, staat bekend als een traditionelere architect, die gebruik maakte van voor zijn tijd conventionele materialen als baksteen en rieten dakbedekking. In zijn latere werk, na de Tweede Wereldoorlog, liet Eschauzier deze vormen los waardoor zijn werk van die tijd moderner overkomt. De muren werden dunner en minder plastisch. Voor de dakbedekking gebruikte hij in die periode overwegend dakpannen.
Bij een verbouwing in 1976-’77 door De Klerk en Boiten is in het dak, net boven de verholen goot, een raamstrook aangebracht, nauwelijks zichtbaar vanaf de straat. Het gebouw is in 2012 volledig gerenoveerd en in gebruik genomen door een advocatenbureau. In de monumentale gevel waren de stalen raamkozijnen al eerder vervangen door aluminium exemplaren, maar met een vrijwel identieke indeling en rankheid.

Het gebouw is van algemeen belang omwille van de architectuurhistorische waarde als representatief voorbeeld van kantoorbouw uit de wederopbouwperiode. Bovendien waardevol als voorbeeld van kantoorbouw uit het latere, naoorlogse oeuvre van de bekende architect F.A. Eschauzier. Het pand is beeldbepalend als moderne toevoeging aan de historische gevelwand van het Lange Voorhout.

NB. Het betreft een “vanwege-bescherming” waarbij de te beschermen monumentale waarde beperkt is tot de voorgevel en kap van Lange Voorhout 3.