Westeinde 46: Koloniale School

In de negentiende eeuw verliep het leven in Nederlands-Indië volgens een eigen tempo en bestierde de Indische njas meestal het huishouden van de ambtenaren die vaak hun echtgenote in Nederland hadden moeten achterlaten. In het begin van de twintigste eeuw nam het aantal Nederlandse vrouwen in Nederlands-Indië toe en veranderde het karakter van de koloniale samenleving. Het leven in de tropen vergde van Nederlandse vrouwen een grote aanpassing. In 1920 werd de Koloniale School voor Meisjes en Vrouwen geopend aan Westeinde 46 met de bedoeling om hen beter voor te bereiden op deze ‘cultuurshock’. De opleiding was een initiatief van Elisabeth Christine Wagner-Privé (geb. Muntok, 1871), oud-directrice van een particuliere meisjesschool te Soerabaja, en Lizette Magdalena Hellemans (geb. 1873-1956), een verpleegster. Naast meer algemene lessen in huishoudelijke taken, kinderopvoeding, Hollands koken, ziekenverzorging en hygiëne, werden hier cursussen geografie en volkenkunde, Maleise taal en Indische kookkunst gegeven.

Deze ‘koloniale huishoudschool’ was actief tot 1939, maar moest haar activiteiten in de Tweede Wereldoorlog staken. In 1946 werd een poging gedaan om de activiteiten te hervatten, maar de politieke verhoudingen waren daarvoor al te veel veranderd. In 1949 werd de school formeel opgeheven.